Ελληνικά
Γράφει ο Ανδρέας Γ.Μπανούτσος, Ιδρυτής και Πρόεδρος Δ.Σ. ΚΕΔΙΣΑ
Στον απόηχο των τρομοκρατικών επιθέσεων του ISIS στο Παρίσι την νύχτα της 13ης Νοεμβρίου 2015 γεννήθηκαν ερωτηματικά τόσο για την ίδια την επίθεση όσο και για το τι μέλλει γενέσθαι. Στην εγκληματολογία το βασικό ερώτημα που θέτει ένας ερευνητής ύστερα από μία δολοφονία είναι το περίφημο λατινικό: Cui Bono? Ή επί το ελληνικότερον «Ποιος ωφελείται;» Οι Γαλλικές αρχές ασφαλείας έσπευσαν να ανακοινώσουν ότι υπεύθυνο για το μακελειό στο Παρίσι όπου 129 αθώοι άνθρωποι ως επί το πλείστον νέοι σε ηλικία εκτελέστηκαν από τους τρομοκράτες ήταν το ISIS. Την επόμενη ημέρα το ίδιο το ISIS μέσω των social media ανέλαβε την ευθύνη για τις τρομοκρατικές επιθέσεις στο Παρίσι. Πριν απαντήσουμε στο θεμελιώδες ερώτημα του «Ποιος ωφελείται;» ας θυμηθούμε λίγο τι είναι το ISIS, πως δημιουργήθηκε, στελεχώθηκε, χρηματοδοτήθηκε και γιγαντώθηκε ώστε να γίνει το πρώτο υβριδικό τρομοκρατικό κράτος στην Ιστορία της ανθρωπότητας. Επιγραμματικά και χωρίς να αναφερθούμε λεπτομερώς στις ουκ ολίγες μεταλλάξεις του, το ISIS δημιουργήθηκε το 1999 με την επωνυμία Jama’at al-Tawhid wal-Jihad από τον Ιορδανό Τζιχαντιστή Μουσάμπ αλ Ζαρκάουι. Τον Οκτώβριο του 2004 ενάμιση χρόνο μετά την παράνομη (χωρίς την έγκριση του Συμβουλίου Ασφαλείας του ΟΗΕ) εισβολή των ΗΠΑ στο Ιράκ για την ανατροπή του καθεστώτος του Σαντάμ Χουσείν (ο οποίος υποτίθεται ότι είχε στην κατοχή του όπλα μαζικής καταστροφής), ο Ζαρκάουι ορκίστηκε πίστη στον Οσάμα μπιν Λάντεν και μετονόμασε την οργάνωσή του σε Αλ Κάιντα στο Ιράκ. Ύστερα από μία σειρά μετονομασιών, μεταλλάξεων και συγχωνεύσεων με άλλες τρομοκρατικές οργανώσεις η οργάνωση που ίδρυσε ο Ζαρκάουι ύστερα από την κατάληψη της Μοσούλης στο Βόρειο Ιράκ, τον Ιούνιο του 2014 υπό την ηγεσία του Αμπού Μπακρ αλ Μπαγκντάντι, μετονομάστηκε σε «Ισλαμικό Κράτος» και ο ηγέτης του αυτό-ανακηρύχθηκε χαλίφης με την επωνυμία Ιμπραχίμ. Έκτοτε το αυτό-αποκαλούμενο «Ισλαμικό Κράτος» ή ISIS έχει καταλάβει μεγάλες εκτάσεις εδαφών στη Συρία και το Ιράκ, ενώ έχει προβεί σε απίστευτες βαρβαρότητες εναντίον των αντιπάλων του και αμάχων έχοντας παράλληλα βεβηλώσει και καταστρέψει αρχαία πολιτιστικά μνημεία ανεκτίμητης αξίας. Ποιος όμως κρύβεται πίσω από το ΙSIS; Σύμφωνα με άκρως απόρρητο έγγραφο της DIA (Defense Intelligence Agency), της Αμερικανικής Στρατιωτικής Υπηρεσίας Πληροφοριών, που διέρρευσε στο διαδίκτυο[1] οι Τζιχαντιστές του ISIS εκπαιδεύτηκαν και εξοπλίστηκαν από τις Αμερικανικές μυστικές υπηρεσίες προκειμένου να ανατρέψουν την κυβέρνηση του Μπασάρ αλ Άσαντ στη Συρία. Από ποιους χρηματοδοτήθηκε το ISIS; Τουλάχιστον στα αρχικά του στάδια χρηματοδοτήθηκε σχεδόν αποκλειστικά από τη Σαουδική Αραβία και το Κατάρ, γιατί αργότερα δεδομένου της κατάληψης πετρελαιοπηγών στα εδάφη που ήλεγχε επιδόθηκε σε λαθρεμπόριο πετρελαίου διαμέσου Τουρκίας αποκομίζοντας τεράστια κέρδη. Σύμφωνα μάλιστα με πληροφορίες το λαθραίο πετρέλαιο εξάγεται στην Τουρκία από την ναυτιλιακή εταιρία BMZ συμφερόντων του Μπιλάλ Ερντογάν υιού του «σουλτάνου» Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν.[2]
Είναι δηλαδή πλέον κοινό μυστικό ότι το ISIS αποτελεί δημιούργημα και γεωπολιτικό εργαλείο των Αμερικανικών μυστικών υπηρεσιών που ως στόχο είχε και έχει την ανατροπή του καθεστώτος Άσαντ στη Συρία και την ανάσχεση της επιρροής της Ρωσίας και της Κίνας στη Μέση Ανατολή. Στο σημείο αυτό θα αναρωτηθεί ίσως κάποιος ότι ωραία καλά ως εδώ, γιατί όμως το ISIS, το οποίο ελέγχεται από τις Αμερικανικές μυστικές υπηρεσίες επέλεξε να σκοτώσει αθώους πολίτες στην καρδιά της Ευρώπης, στο Παρίσι; Εδώ ερχόμαστε να απαντήσουμε στο αρχικό ερώτημα, Cui Bono? Ποιος ωφελείται λοιπόν από τις τρομοκρατικές επιθέσεις του ISIS στο Παρίσι; Κατά την εκτίμηση του γράφοντος αυτές που ωφελούνται είναι οι ΗΠΑ ή μάλλον για να είμαστε δίκαιοι ένα τμήμα του Αμερικανικού κατεστημένου που έχει υιοθετήσει μια στρατηγική σύγκρουσης με τη Ρωσία και την Κίνα και όχι απαραίτητα η νόμιμα εκλεγμένη κυβέρνηση των ΗΠΑ υπό τον Πρόεδρο Μπάρακ Ομπάμα.
Μία πρώτη «ωφέλεια» που ανέμεναν οι ΗΠΑ από τις τρομοκρατικές επιθέσεις στο Παρίσι ήταν η άσκηση πίεσης στα κράτη-μέλη του ΝΑΤΟ να αποφασίσουν να στείλουν χερσαίες δυνάμεις στη Συρία με πρόσχημα την καταπολέμηση του ISIS στην ουσία όμως με στόχο την ανατροπή (regime change) του καθεστώτος Άσαντ. Εκ του αποτελέσματος μέχρι στιγμής δεν φαίνεται να επέτυχαν τον στόχο τους γιατί η Γαλλική κυβέρνηση δεν επικαλέστηκε το άρθρο 5 του ΝΑΤΟ προκειμένου να ληφθεί απόφαση στρατιωτικής δράσης κατά του ISIS από την Ατλαντική Συμμαχία στη Συρία. Μία δεύτερη «ωφέλεια» που αναμένουν οι ΗΠΑ είναι να πιέσει τόσο τη Γαλλία όσο και την ΕΕ να αποδεχθεί τους όρους της για την επίτευξη της περίφημης συμφωνίας TTIP (Transatlantic Trade and Investment Partnership) για το Διατλαντικό εμπόριο και τις επενδύσεις, συμφωνία που θα δώσει σημαντική ώθηση στα Αμερικανικά οικονομικά και εταιρικά συμφέροντα. Μία τρίτη «ωφέλεια» για τις ΗΠΑ από τις τρομοκρατικές επιθέσεις του ISIS στο Παρίσι θα μπορούσε να είναι η μερική διάλυση της ΕΕ με την ενδεχόμενη κατάργηση της Συνθήκης του Σένγκεν λόγω των μεγάλων πιέσεων που ασκούνται στην ΕΕ από τις μαζικές μεταναστευτικές και προσφυγικές ροές που δέχεται σε καθημερινή βάση κατά τους τελευταίους μήνες και την διείσδυση Τζιχαντιστών του ISIS εντός του εδάφους της χρησιμοποιώντας ως κάλυψη τα καραβάνια των προσφύγων. Μία ΕΕ όμως χωρίς την ελεύθερη κυκλοφορία προσώπων και ειδικότερα δίχως την ελεύθερη κυκλοφορία των πολιτών των κρατών μελών της θα ήταν μία έτι περαιτέρω αποδυναμωμένη Ένωση, η οποία εύκολα θα μπορούσε να χειραγωγηθεί από τον υπερ-Ατλαντικό «μεγάλο αδελφό».
Η ουσία είναι ότι οι ΗΠΑ και η Δύση παίζουν ένα επικίνδυνο διπλό παιχνίδι με το ISIS, προσπαθώντας από τη μία να το ελέγξουν και να το ανασχέσουν (σύμφωνα με πρόσφατη δήλωση του Προέδρου Ομπάμα) από το να υπερεπεκταθεί εις βάρος των συμμάχων τους στη Μέση Ανατολή (Τουρκία, Ιορδανία, Σαουδική Αραβία) και από την άλλη δεν θέλουν την ολοκληρωτική του καταστροφή, όπως επιθυμεί η Ρωσία, γιατί δεν είναι διατεθειμένοι να χάσουν ένα χρήσιμο γεωπολιτικό εργαλείο αποσταθεροποίησης μη αρεστών σε αυτούς καθεστώτων (και όχι μόνο), με χαρακτηριστικό παράδειγμα το καθεστώς Άσαντ στη Συρία.
Ωστόσο σύμφωνα με την εκτίμηση του γράφοντα, μετά τα τελευταία τραγικά γεγονότα στο Παρίσι καθώς επίσης και ύστερα από την επιβεβαίωση των Ρωσικών αρχών ότι η πτώση του Ρωσικού Airbus στο Σινά (31/10/2015) με τραγικό απολογισμό τον θάνατο 224 επιβαινόντων οφείλονταν σε τρομοκρατική ενέργεια του ISIS, ήρθε ο καιρός οι ΗΠΑ και η Δύση να επιλέξουν στρατόπεδο και να αποφασίσουν τι πραγματικά θέλουν. Την ολοκληρωτική καταστροφή ενός «κράτους δολοφόνων» ή την διαιώνισή του; Αν ειλικρινά υποστηρίζουν την πρώτη επιλογή θα πρέπει να εξουσιοδοτήσουν το Συμβούλιο Ασφαλείας(ΣΑ) του ΟΗΕ να υιοθετήσει μία απόφαση που θα προβλέπει μία συντονισμένη στρατιωτική επιχείρηση των μονίμων κρατών μελών του ( ΗΠΑ, Ρωσία, Κίνα, Γαλλία, Μεγάλη Βρετανία) κατά του ISIS στη Συρία και το Ιράκ. Η πολύ πρόσφατη ( 20/11/2015) ομόφωνη απόφαση του ΣΑ που υιοθέτησε σχέδιο δράσης της Γαλλίας κατά του ISIS η οποία αναφέρει ότι «Το Ισλαμικό Κράτος αποτελεί μια παγκόσμια και πρωτόγνωρη απειλή για την διεθνή ειρήνη και ασφάλεια» και καλεί «όλα τα κράτη μέλη του ΟΗΕ, που έχουν την ικανότητα, να λάβουν όλα τα απαραίτητα μέτρα στα εδάφη που βρίσκονται υπό τον έλεγχο του Ισλαμικού Κράτους στη Συρία και το Ιράκ»[3] είναι προς τη σωστή κατεύθυνση αλλά δεν επαρκεί. Χρειάζεται όπως προαναφέρθηκε η υιοθέτηση μίας πιο γενναίας απόφασης του ΣΑ του ΟΗΕ που θα προβλέπει την ανάληψη συντονισμένης στρατιωτικής δράσης από τα μόνιμα μέλη του κατά της μάστιγας του ISIS.
[1] http://www.globalresearch.ca/defense-intelligence-agency-create-a-salafist-principality-in-syria-facilitate-rise-of-islamic-state-in-order-to-isolate-the-syrian-regime/5451216
[2] https://www.rt.com/op-edge/322613-russia-isis-anti-terrorism-operation-syria/