Antonia-Rigatou-250

Twitter και Αμερικανικές Προεδρικές εκλογές: Ο «άσσος στο μανίκι» του Ντόναλντ Τραμπ;

Posted on Posted in Αναλύσεις, Διεθνείς Εξελίξεις

Γράφει η Αντωνία Ρηγάτου, Αναλύτρια ΚΕΔΙΣΑ

 

Η αντίστροφη μέτρηση για τις Αμερικανικές Προεδρικές εκλογές του 2020 μεταξύ των Ντόναλντ Τραμπ και Τζο Μπάιντεν έχει ξεκινήσει. Ενόψει των εκλογών της 3ης Νοεμβρίου η διαφορά μεταξύ των δύο υποψηφίων μεγαλώνει αισθητά. Έτσι η πλειοψηφία των Μέσων Ενημέρωσης και των δημοσκοπήσεων εκτιμά ότι ο Τραμπ θα ηττηθεί στις επερχόμενες εκλογές. Άξιο αναφοράς είναι ότι αν και θετικός στον SARS CoV-2, πλήθος Αμερικανών συγκεντρώθηκε στην προεκλογική συγκέντρωση στον Λευκό Οίκο φωνάζοντας «τέσσερα χρόνια ακόμα».

Με βεβαιότητα ούτε οι δημοσιογράφοι αλλά ούτε και οι δημοσκοπήσεις είναι σε θέση να προβλέψουν το αποτέλεσμα των Αμερικανικών Προεδρικών εκλογών. Από την πλευρά τους, όμως μπορούν να επισημάνουν ότι η διαχείριση της πανδημικής κρίσης Covid- 19 από την πλευρά του Αμερικανού προέδρου αποτελεί παράδειγμα προς αποφυγή.

Στο σημείο αυτό να σημειωθεί ότι η ανοδική πορεία του Τραμπ στο Twitter τη τετραετία 2016-2020 είναι αισθητή και καθόλου αμελητέα. Ανατρέχοντας κάποιος στο Twitter, θα διαπιστώσει ότι ο Τραμπ ακολουθείται από 87,3 εκατομμύρια ακόλουθους και ο Μπάιντεν μόλις από 11,2 εκατομμύρια ακόλουθους. To ανωτέρω δείχνει μια τάση χωρίς απαραίτητα να σημαίνει κάτι.

Ειδικότερα, οι David Uberti και Pete Vernon (2017), υποστηρίζουν ότι ο πρόεδρος των Ηνωμένων Πολιτειών της Αμερικής είναι σε θέση να ταπεινώσει τα Μέσα Μαζικής Ενημέρωσης του 21ου αιώνα όπως τα έντυπα μέσα, το ραδιόφωνο και την τηλεόραση (ΜακΚουέιλ 2003:36) ενώ ταυτόχρονα εγκαινιάζει και μια νέα επικοινωνιακή πολιτική που δίνει δύναμη στο Twitter και τον καθιστά διαμορφωτή της ατζέντας των ειδήσεων.

Καταλυτική είναι η χρήση των κοινωνικών μέσων όπως αυτή του Τwitter ως πλατφόρμα οργάνωσης, στρατολόγησης και κινητοποίησης, η οποία αποτελεί μερικούς από τους καλύτερους τρόπους, ώστε να πλησιάσει κάποιος περισσότερους ανθρώπους (Gerbaudo 2015:67).

Για παράδειγμα αν ανατρέξει κάποιος προεκλογική περίοδο για τις Αμερικανικές Προεδρικές εκλογές του 2016 θα παρατηρήσει ότι όλα ανατράπηκαν. Η πλειοψηφία των Μέσων Ενημέρωσης προέβλεπε ότι θα κερδίσει τις εκλογές η Χίλαρι Κλίντον και όχι ο Ντόναλντ Τραμπ. Όπως υποστηρίζουν και οι  Βenkler, Faris, Roberts και Zuckerman (2017) ήδη από την αρχή της διαμάχης του με την Χίλαρι Κλίντον για την προεδρία, ο υψηλός αριθμός των ακολούθων του Τραμπ στον επίσημο λογαριασμό του στο Τwitter αλλά και η απήχηση που είχε στους πολίτες ήταν αισθητή. Σε γενικές γραμμές, ο όγκος των μηνυμάτων στο Τwitter τείνει να αντιδρά σε πολιτικά γεγονότα κατά τη διάρκεια της εκστρατείας. Υπό αυτή την έννοια, το Τwitter πράγματι, μπορεί να θεωρηθεί ως αισθητήρας κοινωνικών φαινομένων (Jungherr, 2015 : 214).

Πώς όμως ο Ντόναλντ Τραμπ κατάφερε να κερδίσει την αντίπαλό του; Σύμφωνα με τους Benkler, Faris, Roberts και Zuckerman (2017), ο πρόεδρος είχε ισχυρό ρεύμα στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης,  αφού το ακροατήριο του έδινε την μεγαλύτερη προσοχή του σε πολωμένα μέσα ενημέρωσης που είχαν αναπτυχθεί από το 2008. Ο ειδησεογραφικός ιστότοπος Breitbart ήταν στο πλευρό του Αμερικανού προέδρου από την πρώτη στιγμή κάτι που συνεχίστηκε μέχρι το τέλος της προεκλογικής εκστρατείας.

Με μια σειρά από συνεχή και μεθοδικά «χτυπήματα» στο Τwitter, ο Ντόναλντ Τραμπ κατάφερε να ξεχωρίσει και να επιβληθεί παρά τις ακραίες απόψεις του στις Προεδρικές εκλογές του 2016. Θα επαναλάβει αυτή την επιτυχία και στις επερχόμενες Προεδρικές εκλογές; Αν αναλογιστούμε βέβαια και τον παράγοντα Covid-19 που ενδεχομένως να παίξει καταλυτικό ρόλο στην ψήφο των Αμερικανών πολιτών, όλα είναι πιθανά.

 

ΠΗΓΕΣ

Benkler, Y., Faris, R., Roberts, H. και Zuckerman, E. (2017, Mάρτιος 3). Study: Breitbart-led right-wing media ecosystem altered broader media agenda. Columbia Journalism Review. https://www.cjr.org/analysis/breitbart-media-trump-harvard-study.php.

Gerbaudo, P. (2015) Populism 2.0: Social media activism, the generic Internet user and interactive direct democracy. Στο D. Trottier, και C. Fuchs, Social Media, Politics and the state: Protests, Revolutions, Riots, Crime and Policing in the Age of Facebook, Twitter and Youtube (p. 67-87). London: Routledge.

Jungherr, A. (2015). Analyzing Political Communication with Digital Trace Data. The role of Twitter Messages in Social Science Research. London: Springer.

ΜακΚουέιλ, Ν. (2003). Η θεωρία της Μαζικής Επικοινωνίας για τον 21ο αιώνα. Αθήνα: Καστανιώτης.

«Ανοίγει η ψαλίδα μεταξύ Μπάιντεν και Τραμπ», (2020 Οκτώβριος 14), Η Καθημερινή. Ανακτήθηκε από https://www.kathimerini.gr/world/561115942/anoigei-i-psalida-anamesa-se-mpainten-kai-tramp-ftanei-stis-17-monades/

KEDISA--ανάλυση