Ελληνικά
Γράφει η Μαρία Μερκουράκη, Αναλύτρια ΚΕΔΙΣΑ
Μετά την κατάρρευση της Σοβιετικής Ένωσης, η Ευρώπη γνώρισε και άλλες αιματηρές συγκρούσεις. Ωστόσο, ο πόλεμος μεταξύ Ρωσίας και Ουρανίας που ξέσπασε το Φεβρουάριο του 2022 είναι σημαντικός από την άποψη ότι προκλήθηκε από μια ισχυρή πυρηνική δύναμη που ταυτόχρονα είναι και μόνιμο μέλος του Συμβουλίου Ασφαλείας. Ο συγκεκριμένος πόλεμος εκτυλίσσεται με τρόπο απρόβλεπτο και εξαιρετικά καταστροφικό καθότι ενώ ξεκίνησε ως μία πολεμική σύρραξη λίγων ημερών αυτή τη στιγμή ο πόλεμος συνεχίζεται. Κύριος στόχος της Ρωσίας από αυτή την πολεμική αναμέτρηση ήταν η «απο-ουκρανικοποίηση» σημαντικών από άποψη γεωγραφίας και γεωπολιτικής περιοχών για τον Πούτιν. Επομένως, το βασικό ερώτημα που απασχολεί τη διεθνή κοινότητα είναι αν επρόκειτο για ένα μακροχρόνιο σχέδιο του Κρεμλίνου ή εάν ήταν ένας αιφνίδιος αυτοσχεδιασμός του Πούτιν ως αντίδραση στις διαδοχικές αποτυχίες επίτευξης των στόχων του με άλλα μέσα. Όλα τα ρεύματα σκέψης πάντως συμφωνούν σε ένα βασικό σημείο: στο ότι ο περιορισμένος στρατιωτικά στο έδαφος της Ουκρανίας πόλεμος στέλνει γεωπολιτικά κύματα αφύπνισης πολύ πέρα από τους δύο εμπλεκόμενους πρωταγωνιστές, δηλαδή τη Ρωσία και την Ουκρανία. Για αυτά τα δύο κράτη, οι οικονομικές, στρατιωτικές, δημογραφικές και κοινωνικές συνέπειες είναι διαφορετικής φύσης, αλλά καταστροφικές και υπαρκτές σε όλες τις περιπτώσεις.
*Η παρούσα ερευνητική εργασία της Μαρίας Μερκουράκη εκπονήθηκε μέσα στα πλαίσια της πεντάμηνης πρακτικής της άσκησης στο ΚΕΔΙΣΑ την περίοδο 1 Μαρτίου 2023-31 Ιουλίου 2023.
