protopappas

Πούτιν και Ερντογάν «παρακάμπτουν» τη δολοφονία του ρώσου πρέσβη

Posted on Posted in Αναλύσεις, Διεθνείς Εξελίξεις, Μέση Ανατολή, Πληροφόρηση και Ασφάλεια, Στρατηγική & Άμυνα, Τρομοκρατία, Ασφάλεια & Οργανωμένο Έγκλημα

Γράφει ο Γιώργος Ξ. Πρωτόπαπας, Εκτελεστικός Διευθυντής ΚΕΔΙΣΑ

Η δολοφονία του ρώσου πρέσβη Αντρέι Καρλόφ στην Άγκυρα δεν φαίνεται να διαταράσσει τις ρώσο-τουρκικές σχέσεις καθώς εξυπηρετεί τα υφιστάμενα εκατέρωθεν εθνικά τους συμφέροντα. Οι δυο χώρες έχουν αποκαταστήσει εδώ και καιρό τις διπλωματικές τους επαφές (μετά την κατάρριψη του ρωσικού Su-24 Μ2) και εμφανίζουν ταύτιση απόψεων στην αντιμετώπιση του ISIS και στην εδαφική ακεραιότητα της Συρίας.

Oι πρόεδροι Ρωσίας και Τουρκίας Βλαντίμιρ Πούτιν και Ταγίπ Ερντογάν αντίστοιχα, φαίνεται να έχουν συμφωνήσει σε ένα άτυπο «πάρε- δώσε». Η Τουρκία να σταματήσει να υποστηρίζει συγκεκριμένες αντάρτικες ισλαμιστικές οργανώσεις που απειλούν τα ρωσικά συμφέροντα. Η Μόσχα έχει πρόβλημα με τους ισλαμιστές εξτρεμιστές του Βόρειου Καυκάσου και γνωρίζει ότι οι στρατιωτικές ρωσικές επιχειρήσεις εναντίον του ISIS μπορεί να προκαλέσουν αντίποινα. Η Άγκυρα από την πλευρά της επιδιώκει ισχυρές συμμαχίες που δεν θα επιτρέψουν στους σύριους Κούρδους να αποκτήσουν κράτος καθώς αποτελούν σημαντικότατη απειλή για την τουρκική εδαφική ακεραιότητα. Η Ρωσία δεν επιθυμεί διαμελισμό της Συρίας, αποδυνάμωση του προέδρου Μπασάρ Ασαντ και τη δημιουργία ενός συριακού κουρδικού κράτος.

Η τριμερής διάσκεψη των υπουργών Εξωτερικών και Άμυνας Ρωσίας, Τουρκίας, Ιράν στη Μόσχα έθεσε και επίσημα τους όρους της σύμπλευσης συμφερόντων Μόσχας και Άγκυρας. Η «Διακήρυξη της Μόσχας» δεσμεύτηκε για επέκταση της παύσης πυρός σε όλα τα συριακά εδάφη, να εγγυηθεί μια συμφωνία μεταξύ αντιπολίτευσης και της Δαμασκού και την εδαφική ακεραιότητα της Συρίας. Η αποκωδικοποίηση της «Διακήρυξης της Μόσχας» σημαίνει ότι οι συμβαλλόμενες χώρες αποδεχονται εμμέσως το σύριο πρόεδρο Μπασάρ Άσαντ (στενό σύμμαχο Ρωσίας και Ιράν), παρακάμπτουν τις ΗΠΑ του απερχόμενου προέδρου Μπάρακ Ομπάμα και τη Συμφωνία της Γενεύης.

Ο τούρκος πρόεδρος Ταγίπ Ερντογάν έχει υποστεί πλήγμα στις επιλογές του αναφορικά με το συριακό εμφύλιο  – ανατροπή του Μπασαρ Άσαντ και παροχή  συγκεκαλυμένης υποστήριξης σε όλου του είδους τις σουνίτικες ισλαμιστικές εξτρεμιστικές ομάδες. Ο Ερντογάν αναγκάζεται να συμβιβαστεί στο θέμα του Άσαντ και δέχεται ένα ακόμα ένα χτύπημα με την απόσυρση των ανταρτών από το Χαλέπι (Free Syrian Army, σουνίτες μαχητές, Αλ- Νούσρα).

Ο Βλαντιμίρ Πούτιν επιχειρεί να κάνει σταδιακά τον Ταγίπ Ερντογάν εταίρο στη στρατηγική σκακιέρα της Συρίας. Δεν αγνοεί τους δεσμούς της Τουρκίας με τις ισλαμιστικές εξτρεμιστικές οργανώσεις που μάχονται στο συριακό έδαφος και γνωρίζει πολύ καλά τους εφιάλτες της Άγκυρας για τις αλυτρωτικές τάσεις των Κούρδων. Ο Ερντογάν από την πλευρά του έχει ανοιχτά εσωτερικά μέτωπα, τα πολύνεκρα τρομοκρατικά χτυπήματα από το ISIS και κουρδικές οργανώσεις και τον πόλεμο με το PKK. Εκμεταλλεύεται γεγονότα που ενδεχομένως να του δίνουν ευκαιρίες για να προωθήσει τις πολιτικές του. Η δολοφονία του ρώσου πρέσβη από τον 22χρονο τούρκο αστυνομικό δεν προκαλεί τριγμούς στις ρωσο-τουρκικές σχέσεις αλλά εγείρει σοβαρά ερωτήματα για την αποτελεσματικότητα των τουρκικών αρχών ασφαλείας και για το ποια ήταν τα πραγματικά κίνητρα του δράστη.

Η παρούσα ανάλυση πρωτοδημοσιεύτηκε στο NewRepublic.gr