Ελληνικά
Οι τρομοκρατικές επιθέσεις στο Παρίσι την Παρασκευή αποτελούν τραγική υπενθύμιση της πανταχού παρουσίας της σύγχρονης τρομοκρατίας. Μόνο φέτος, βίαιοι εξτρεμιστές έχουν δολοφονήσει αθώους στο όνομα της θρησκείας ή της πολιτικής στη Γαλλία, στην Τυνησία, στην Κένυα, στο Ισραήλ, στη Νιγηρία και, βεβαίως, στη Συρία και στο Ιράκ _ για να αναφέρουμε μόνο μερικές χώρες. Όπως η πανούκλα στη μεσαιωνική Ευρώπη, η τρομοκρατία απειλεί τον σύγχρονο κόσμο και είναι παγκοσμίως επιτακτικό να εξαλειφθεί.
Τη διεθνή κοινότητα την απασχολεί επί καιρό η απειλή της τρομοκρατίας. Πολλές χώρες έχουν ψηφίσει νόμους για την ασφάλεια και έχουν δημιουργήσει ειδικές μονάδες των μυστικών υπηρεσιών και της αστυνομίας για να αποτρέψουν επιθέσεις.
Ωστόσο, δεν υπάρχει ένας παγκόσμιος φορέας που να ηγείται του πολέμου κατά της τρομοκρατίας, παρά τις πολυάριθμες προσπάθειες να δημιουργηθεί ένας. Έφθασε ο καιρός να αλλάξει αυτό.
Η προσπάθεια να καταπολεμηθεί η τρομοκρατία σε διεθνές επίπεδο χρονολογείται σχεδόν 90 χρόνια, Το 1926, η Ρουμανία _ η πρώτη χώρα που εισήγαγε το έγκλημα της τρομοκρατίας στον ποινικό της κώδικα _ ζήτησε από την Κοινωνία των Εθνών «να εξετάσει την περίπτωση να σχεδιάσει μια σύμβαση που θα καθιστά την τρομοκρατία παγκοσμίως αξιόποινη».
Αλλά η Κοινωνία των Εθνών έκανε την πρώτη προσπάθεια να δημιουργήσει διεθνείς νομικούς μηχανισμούς για την αντιμετώπιση της τρομοκρατίας το 1934, μετά την δολοφονία του βασιλέα Αλεξάνδρου Α” της Γιουγκοσλαβίας. Μια ομάδα ειδικών συνέταξε τη Σύμβαση για την Πρόληψη και την Τιμωρία της Τρομοκρατίας και τη Σύμβαση για την Δημιουργία ενός Διεθνούς Ποινικού Δικαστηρίου. Και οι δύο συμβάσεις υπογράφηκαν από 24 κυβερνήσεις και επικυρώθηκαν από μία, αλλά καμία δεν τέθηκε σε εφαρμογή λόγω του ότι ξέσπασε ο Β” Παγκόσμιος Πόλεμος.
Μέχρι σήμερα έχουν υπογραφεί 19 επιμέρους διεθνείς συμβάσεις για την τρομοκρατία. Αλλά δεν έχει δημιουργηθεί ένας παγκόσμιος νομικός μηχανισμός για την καταπολέμηση της τρομοκρατίας σε όλες της τις μορφές.
Κάθε προσπάθεια να δημιουργηθεί ένας κατέρρευσε λόγω διαφωνιών ανάμεσα στις χώρες, κυρίως για το πώς ορίζεται η τρομοκρατία και για το αν περιλαμβάνει ενέργειες που διαπράττουν ένοπλες δυνάμεις και μαχητές της ελευθερίας. Πιο πρόσφατα, η προσπάθεια να τεθεί η τρομοκρατία στην δικαιοδοσία του Διεθνούς Ποινικού Δικαστηρίου εγκαταλείφθηκε λόγω απουσίας ενός παγκοσμίως αποδεκτού ορισμού της τρομοκρατίας.
Καθώς οι τρομοκρατικές επιθέσεις είναι όλο και πιο συχνές, δεν ήταν ποτέ πιο σημαντικό να δημιουργηθεί ένας διεθνής φορέας για την αντιμετώπισή τους. Τον Φεβρουάριο, η Ρουμανία πρότεινε να ιδρυθεί ένα Διεθνές Δικαστήριο Κατά της Τρομοκρατίας και, μαζί με την Ισπανία, ξεκίνησε μια διαδικασία που ελπίζουμε ότι θα οδηγήσει στην δημιουργία του. Το δικαστήριο θα διώκει κάθε τρομοκρατική ενέργεια που θα πραγματοποιηθεί μετά την δημιουργία του, προσφέροντας βοήθεια σε χώρες με αδύναμα νομικά συστήματα και αποτελώντας ισχυρό αποτρεπτικό για τους επίδοξους τρομοκράτες.
Η δημιουργία του θα αντιμετωπίσει δυσκολίες, από τις οποίες η σημαντικότερη παραμένει η έλλειψη ομοφωνίας για το τι συνιστά τρομοκρατικό έγκλημα. Προτείνουμε να υιοθετηθεί μια «προσέγγιση κοινού παρονομαστή». Εκτός από το ότι θα περιλαμβάνει το περιεχόμενο των επιμέρους συμβάσεων, η δικαιοδοσία του θα βασίζεται στη διεθνή νομοθεσία, λαμβάνοντας υπ” όψη την πρόθεση (η πράξη αποσκοπούσε στο να σκορπίσει τον φόβο ή να πιέσει τις αρχές) καθώς και την σοβαρότητα του εγκλήματος και τον διεθνή του χαρακτήρα.
Η δημιουργία του δικαστηρίου και η νομιμοποίησή του θα χρειαστεί την υποστήριξη της κοινωνίας των πολιτών, των ακαδημαϊκών και του γενικού κοινού. Η εξασφάλιση της υποστήριξης αυτής δεν θα είναι εύκολη, ιδίως σε μια εποχή που οι πολιτικοί αντιμετωπίζουν τόσες πολλές οικονομικές και στρατηγικές προκλήσεις. Αλλά πιστεύουμε ότι ένα ισχυρό νομικό όργανο στον παγκόσμιο αγώνα κατά της τρομοκρατίας θα αποδειχθεί γρήγορα απαραίτητο _ δικαιολογώντας εύκολα την προσπάθεια που θα αφιερωθεί στην δημιουργία του.
Πηγή: www.tovima.gr