Ελληνικά
Γράφει ο Ανδρέας Γ.Μπανούτσος, Ιδρυτής και Πρόεδρος Δ.Σ. ΚΕΔΙΣΑ*
Το κράτος του Κατάρ το οποίο ανεξαρτητοποιήθηκε από τη Βρετανική κυριαρχία το 1971 διατηρεί σχέσεις με την Ισλαμιστική οργάνωση της Μουσουλμανικής Αδελφότητας ήδη από τη δεκαετία του 1950. Το πρώτο κύμα των Αδελφών Μουσουλμάνων που μετανάστευσε στο Κατάρ ήταν αμέσως μετά τις διώξεις του Νασερικού καθεστώτος της Αιγύπτου περί τα μέσα της δεκαετίας του 1950. Το επόμενο κύμα προήλθε από τους Αδελφούς Μουσουλμάνους της Συρίας το 1982 ύστερα από την ανηλεή καταδίωξη τους από το καθεστώς του Χαφέζ Αλ-Άσαντ. Το τελευταίο κύμα Αδελφών Μουσουλμάνων που κατέφθασε στο Κατάρ προήλθε από τη Σαουδική Αραβία αμέσως μετά τις τρομοκρατικές επιθέσεις της 11ης Σεπτεμβρίου 2001.
Το 1995 ο νυν Εμίρης του Κατάρ Χαμάντ μπιν Καλίφα Αλ-Θάνι ( Hamad bin Khalifa al-Thani) ανέτρεψε με πραξικόπημα τον πατέρα του. Μια από τις πρώτες του κινήσεις ήταν η δημιουργία του δορυφορικού καναλιού Αλ-Τζαζίρα το 1996 με πάνω από 60 εκ. τηλεθεατές στον Αραβικό κόσμο.
Εκτιμάται ότι το 50% περίπου των εργαζομένων στο τηλεοπτικό δίκτυο του Αλ-Τζαζίρα ανήκουν στη Μουσουλμανική Αδελφότητα. Ένα από τα «αστέρια» του Αλ-Τζαζίρα είναι ο πνευματικός ηγέτης της Μουσουλμανικής Αδελφότητας, ο Γιουσέφ Αλ-Καραντάουι ( Yousef Al-Qaradawi) και η δημοφιλής στο Μουσουλμανικό κόσμο εκπομπή του « Η Ζωή και ο Ισλαμικός Νόμος» ( «Life and Islamic Law»).
Αξίζει επίσης να αναφερθεί ότι το Ίδρυμα του Κατάρ (Qatar Foundation) φιλοξένησε τον Ιανουάριο του 2012 την ίδρυση του Ερευνητικού Κέντρου για την Ισλαμική Νομοθεσία και Ηθική ( Research Center for Islamic Legislation and Ethics- CILE), του οποίου Διευθυντής είναι ο εγγονός του ιδρυτή της Μουσουλμανικής Αδελφότητας Χασάν Αλ-Μπάνα (Hassan Al-Banna), ο κορυφαίος ίσως σύγχρονος Ισλαμιστής διανοούμενος Ταρίκ Ραμαντάν (Tariq Ramadan) Καθηγητής Σύγχρονων Ισλαμικών Σπουδών του Πανεπιστημίου της Οξφόρδης στην έδρα που χρηματοδότησε ο Εμίρης Αλ-Θάνι.
Η συγκυρία της ίδρυσης του CILE μόνο συμπτωματική δεν μπορεί να θεωρηθεί, καθώς παρείχε καθοδήγηση πάνω σε θέματα Ισλαμικής νομοθεσίας στα νέα Ισλαμιστικά καθεστώτα που εγκαθιδρύθηκαν στη Βόρεια Αφρική ( Τυνησία, Λιβύη, Αίγυπτος) ως αποτέλεσμα των εξεγέρσεων της «Αραβικής Άνοιξης», η οποία εκφυλίστηκε σε «Ισλαμιστικό Χειμώνα». Φυσικά το κράτος του Κατάρ δεν περιορίστηκε μόνο στην «πνευματική» υποστήριξη των Ισλαμιστών στη Βόρεια Αφρική και τη Μέση Ανατολή. Ήδη από τις αρχές του 2011 το Κατάρ παρείχε χρήματα και στρατιωτικό εξοπλισμό στους αντικαθεστωτικούς Ισλαμιστές αντάρτες στη Λιβύη με στόχο την ανατροπή του Καντάφι.
Όπως εκτενώς αναλύσαμε σε παλαιότερο άρθρο στο RIMSE, οι Ισλαμιστές-Τζιχαντιστές αντάρτες της Λιβύης είχαν άμεσες σχέσεις με την Αλ-Κάιντα και η χρηματοδότησή τους από το Κατάρ επέτρεψε την επέκταση της δράσης της Αλ-Κάιντα στο Ισλαμικό Μαγκρέμπ ( Τυνησία, Αλγερία, Μαρόκο) και στη Δυτική Αφρική ( Μαυριτανία, Μάλι, Νίγηρας). Πληροφορίες σε Γαλλικά ΜΜΕ έκαναν λόγο για απροσδιόριστη προμήθεια πολεμικού εξοπλισμού και χρημάτων στις σχετιζόμενες με την Αλ-Κάιντα Ισλαμιστικές οργανώσεις (Κίνημα για το Ταουχίντ και τη Τζιχάντ, Ανσάρ Αλ-Ντιν) στη Δυτική Αφρική.
Η εντεινόμενη παρουσία του Κατάρ στο Μάλι μέσω «ανθρωπιστικών» ΜΚΟ, δεν αποσκοπεί φυσικά και μόνο στην Ισλαμιστική αφύπνιση στην περιοχή του βορείου Μάλι αλλά στην συνεκμετάλλευση του ορυκτού πλούτου της περιοχής (πετρέλαιο, φυσικό αέριο, ουράνιο) με τον Γαλλικό πετρελαϊκό γίγαντα Total. Η επεκτατική πολιτική του Κατάρ δεν σταματάει στη Βόρεια και Δυτική Αφρική, αλλά επεκτείνεται στη Μέση Ανατολή με την οικονομική στήριξη της τρομοκρατικής οργάνωσης Χαμάς (παρακλάδι της Μουσουλμανικής Αδελφότητας στη Παλαιστίνη) στη Λωρίδα της Γάζας και των Ισλαμιστών ανταρτών στον εμφύλιο πόλεμο της Συρίας σε αγαστή συνεργασία με το Θεοκρατικό καθεστώς της Σαουδικής Αραβίας.
Η Τουρκία του Ισλαμιστικού κόμματος Δικαιοσύνης και Ανάπτυξης (ΑΚΡ) με τη σειρά της έχει αναπτύξει στενές σχέσεις με το κράτος του Κατάρ και με την Μουσουλμανική Αδελφότητα. Η Τουρκική ΜΚΟ Insani Yardim Vakfi (ΙΗΗ), η οποία ανήκει στο παγκόσμιο δίκτυο της Μουσουλμανικής Αδελφότητας, είναι γνωστή για τις σχέσεις της με το κυβερνών ΑΚΡ και το ρόλο της στην οργάνωση του στολίσκου της «Ελευθερίας» στη Γάζα το Μάιο του 2010. Συνδετικός κρίκος μεταξύ του Κατάρ και της Τουρκίας αποτελεί δηλαδή η Ισλαμιστική οργάνωση της Μουσουλμανικής Αδελφότητας, η οποία έχει ως διακηρυγμένο στόχο της την Ισλαμοποίηση της Δύσης.
Να υπενθυμίσουμε σε αυτό το σημείο τις στενές σχέσεις του Προέδρου της Μουσουλμανικής Ένωσης Ελλάδος (ΜΕΕ) κ. Ναίμ Ελγαντούρ με την Τουρκική ΙΗΗ, καθώς επίσης και τις υβριστικές του δηλώσεις κατά του Έλληνα Πρωθυπουργού κατά τη συνέντευξη τύπου της ΜΕΕ τον Σεπτέμβριο του 2012 όπου αποκάλεσε τον κ. Αντώνη Σαμαρά ρατσιστή επειδή τόλμησε να εκστομίσει τη φράση «θα ανακαταλάβουμε τις πόλεις μας από τους λαθρομετανάστες».
Κατά το πρόσφατο ταξίδι του κ. Σαμαρά στο Κατάρ με στόχο την προσέλκυση επενδύσεων από το πλούσιο εμιράτο, πέρα από τον εμίρη και άλλους κρατικούς αξιωματούχους ο κ.Σαμαράς συναντήθηκε «τυχαία» με τον Τούρκο Πρωθυπουργό κ. Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν. Τι συζήτησαν; Για την Ελληνική ΑΟΖ; Για την ανέγερση του Ισλαμικού Τεμένους στην Αθήνα; Για τις διμερείς σχέσεις Ελλάδος-Τουρκίας; Πιθανότατα όλα αυτά μαζί, τα οποία φυσικά είχαν τη δυνατότητα και να τα ξανασυζητήσουν έναν μήνα αργότερα στην Κωνσταντινούπολη όπου ο κ.Σαμαράς διαπίστωσε ότι «ήταν μια καλή ημέρα για τις Ελλήνο-Τουρκικές σχέσεις» με φόντο τον πίνακα που απεικόνιζε τη νίκη του Κεμάλ Ατατούρκ κατά του Ελληνικού στρατού το 1922.
Ο κίνδυνος που υφίσταται για τα Ελληνικά συμφέροντα λόγω όλων αυτών των διεργασιών είναι ότι το τίμημα της προσέλκυσης επενδύσεων από το Κατάρ και την Τουρκία είναι η δορυφοριοποίηση της Ελλάδος από την νέο-Οθωμανική Τουρκία και ο μακροπρόθεσμος μετασχηματισμός της σε Ισλαμική επαρχία του νέο-Οθωμανικού κράτους.
Παραλλήλως ήδη ανακοινώθηκε όλως τυχαίως μετά τις επίσημες επισκέψεις του κ.Σαμαρά στο Κατάρ και την Τουρκία, ότι το Τζαμί στην Αθήνα «με εντολή Σαμαρά» βρίσκεται στην τελική ευθεία ανέγερσης του. Εν τέλει η συμπόρευση με συγκεκριμένες επιλογές κρατών και διεθνών δικτύων που στηρίζουν ενθέρμως τη διεθνή Ισλαμιστική τρομοκρατία πρέπει να ανησυχεί όλους τους διαμορφωτές γνώμης στη χώρα, καθότι εμβάζει την Ελλάδα σε διεργασίες που μάλλον δεν προμηνύουν αγαθά μελλούμενα, τόσο από πλευράς εθνικής ασφάλειας όσο και από κοινωνικής απόψεως.
* Το παρόν άρθρο πρωτοδημοσιεύτηκε στο ιστολόγιο rimse.gr τον Μάρτιο του 2013 και αναδημοσιεύται με αφορμή την σημερινή είδηση για διακοπή των διπλωματικών σχέσεων Αραβικών κρατών με το Κατάρ λόγω της στήριξης που παρείχε το τελευταίο στην Ισλαμιστική τρομοκρατία.
http://www.rimse.gr/2013/03/blog-post.html