Ελληνικά
Γράφει ο Πέτρος Γκάτζιος, Αναλυτής ΚΕΔΙΣΑ
Στην παρακάτω ανάλυση, θα μοιραστώ μαζί σας κάποιες πρώτες σκέψεις σχετικά με το μεταναστευτικό/προσφυγικό ζήτημα μετά τις αποφάσεις του Ευρωπαϊκού Συμβουλίου (ΕΣ) της 18ης Μαρτίου 2016, μίας ημερομηνίας ορόσημο για όσους ασχολούνται με θέματα μετανάστευσης στην Ευρώπη.
Θα ξεκινήσω από τα εύκολα, δηλαδή το κείμενο συμπερασμάτων του Ευρωπαϊκού Συμβουλίου[1] και θα συνεχίσω με το κείμενο της Δήλωσης ΕΕ-Τουρκίας[2].
Όχι πως ήταν εύκολο να καταλήξουν οι 28 σε συμπεράσματα για το προσφυγικό, παρόλο που δεν άλλαξε κάτι σημαντικά σε σχέση με τα ΕΣ του Φεβρουαρίου και Δεκεμβρίου που προηγήθηκαν, αλλά πάντως το περιεχόμενο της Δήλωσης ήταν στο επίκεντρο από την 7η Μαρτίου.
Συμπεράσματα ΕΣ για το μεταναστευτικό
Στα συμπεράσματα του ΕΣ, δεν υπάρχει καμία νομική δέσμευση για εφαρμογή της Δήλωσης ΕΕ-Τουρκίας παρά η προτροπή η Επιτροπή να συντονίζει από κοινού για την αποτελεσματική εφαρμογή της (παρ. 2). Για τους λάτρεις της λεπτομέρειας, δεν αναφέρεται ρητά ποια Δήλωση εννοείται, κάποιος θα μπορούσε να ισχυριστεί εκείνη της 29ης Νοεμβρίου 2015!
Στην παρ. 2 επίσης, ζητείται να αξιοποιηθούν όλα τα δυνατά μέσα προς στήριξη των ικανοτήτων της Ελλάδας για την επιστροφή των παράτυπων μεταναστών στην Τουρκία στο πλαίσιο του Πρωτοκόλλου επανεισδοχής Ελλάδας-Τουρκίας και της Συμφωνίας επανεισδοχής ΕΕ-Τουρκίας από την 1η Ιουνίου 2016. Ξέρετε πόσες επιχειρήσεις επιστροφών μεταναστών που δεν έχουν δικαίωμα διεθνούς προστασίας έγιναν το 2016; 762!
Από την άλλη, το ΕΣ επισημαίνει πως η δήλωση ΕΕ-Τουρκίας δεν συνεπάγεται νέες δεσμεύσεις των κρατών μελών από άποψη μετεγκατάστασης και επανεγκατάστασης[3] (παρ. 4), προφανώς για να ικανοποιήσει τις χώρες Βίσεγκραντ και την Αυστρία.
Για Ιορδανία και Λίβανο που έχουν και αυτές Σύριους πρόσφυγες, τα συμπεράσματα ζητάνε εκταμίευση χρημάτων και να λάβουν οριστική μορφή τα σύμφωνα της ΕΕ για την ενίσχυση της στήριξης προς τους πρόσφυγες και τις κοινότητες υποδοχής στις δύο χώρες (παρ. 6), με τη Δήλωση ΕΕ-Τουρκίας ωστόσο, να αφαιρεί τη δυνατότητα επανεγκατάστασης Σύριων προσφύγων από τις δύο χώρες (βλ. παρακάτω).
Καλείται επίσης η Ευρωπαϊκή Τράπεζα Επενδύσεων ( ΕτΕ) να παρουσιάσει στην σύνοδο του ΕΣ τον Ιούνιο συγκεκριμένη πρωτοβουλία με στόχο την ταχεία κινητοποίηση πρόσθετης χρηματοδότησης προς στήριξη της βιώσιμης ανάπτυξης, των υποδομών ζωτικής σημασίας και της κοινωνικής συνοχής στις χώρες της Νότιας Γειτονίας και των Δυτικών Βαλκανίων (παρ. 8).
Επιβραβεύοντας ουσιαστικά, τη στάση των χωρών των Δυτικών Βαλκανίων για το κλείσιμο των συνόρων.
Προτρέπει επίσης την ΕτΕ να βρει χρήματα για τις χώρες Νοτίας Γειτονίας, όταν μία μέρα πριν το Ευρωπαϊκό Ελεγκτικό Συνέδριο σε Έκθεσή του αναφέρει πως μετά βίας αποδεικνύεται η αποτελεσματικότητα των δαπανών της ΕΕ στο πλαίσιο της εξωτερικής μεταναστευτικής πολιτικής στις χώρες αυτές[4].
Δεν είναι τυχαίο επίσης πως απλά απευθύνει έκκληση για ενίσχυση της συνεργασίας (παρ. 7), χωρίς καταδίκη μονομερών ενεργειών, δίνοντας έτσι θάρρος ακόμα και στα Σκόπια τα οποία με υπηρεσιακή κυβέρνηση παρακαλώ, ζητάνε για την προσφορά τους στον τερματισμό της πολιτικής διέλευσης χωρίς διατυπώσεις (wave through), το άνοιγμα των κεφαλαίων ένταξης με την ΕΕ!
Δήλωση ΕΕ-Τουρκίας
Αναφορικά τώρα με τη Δήλωση ΕΕ-Τουρκίας. Καταρχάς δεν συμπεριλήφθηκε στο κείμενο συμπερασμάτων που θα ήταν και «νομικά» δεσμευτική. Φυσικά, υπήρχε συμφωνία, αλλά μόνο η συμφωνία δεν αρκεί για να λυθεί το πρόβλημα, χρειάζεται και η εφαρμογή της, η οποία μπορεί να αμφισβητηθεί αναφορικά με τους παράτυπους μετανάστες και τους αιτούντες ασύλου (βλ. παρακάτω).
Προσωπικά, δεν έχω ξαναδεί Δήλωση σε επίπεδο ΕΕ[5], οι δύο πρώτες παράγραφοι κατά κύριο λόγο, που να περιλαμβάνει μία Βαβέλ αντιφατικών προτάσεων, δημιουργώντας πολλά νομικά ερωτήματα και άλλα τόσα προβλήματα.
Ίσως το χωρίο στο ΕΣ του Ελσίνκι το 1999 (παρ. 4, 9α) για να είμαστε και επίκαιροι[6], να προκάλεσε αντίστοιχη συζήτηση, κυρίως όμως μεταξύ Ελλάδας-Τουρκίας, αλλά και πάλι αυτό ήταν στα «συμπεράσματα» όχι σε «Δήλωση», αφορούσε ωστόσο ΕΕ-Τουρκία! Τυχαίο; Δεν νομίζω όπως έλεγε η διαφήμιση!
Ήδη στη Δήλωση της 29ης Νοεμβρίου υπήρχαν προβληματικά σημεία σχετικά με τα διμερή Ελλάδας-Τουρκίας, η «Δήλωση» του Μαρτίου όμως, ενώ έπρεπε να είναι ευρω-τουρκική, θα καταλήξει να είναι ελληνοτουρκική, αφού η ΕΕ βασίζεται σε Ελλάδα και Τουρκία να λύσουν το πρόβλημα!
Δεν λύνουν δυστυχώς οι Ευρωπαίοι το ζήτημα με τις ροές. Αφήνουν Ελλάδα και Τουρκία να το διαχειριστεί, ενώ για το σχήμα «1 προς 1» που αναφέρει για τους Σύριους πρόσφυγες, υπάρχει οροφή μέχρι 72.000!
Επί της ουσίας η Ευρώπη «κλείνει τα μάτια» στο πρόβλημα και το εναποθέτει στους ώμους της Ελλάδας, περιοριζόμενη σε ενίσχυση οικονομικής και ανθρωπιστικής φύσεως και χωρίς να αυξάνει τους αριθμούς των ανθρώπων που τα Κράτη-Μέλη είναι πρόθυμα να δεχτούν.
Σε αυτό το σημείο, παραθέτω τα δύο πρώτα σημεία αυτούσια για τη διευκόλυνση των αναγνωστών και καταγράφω τις σκέψεις μου συνολικά. Προσοχή, ο διάβολος κρύβεται στις λεπτομέρειες:
«1) Όλοι οι νέοι παράτυποι μετανάστες που φθάνουν στα ελληνικά νησιά μέσω Τουρκίας από τις 20 Μαρτίου 2016 και έπειτα θα επιστρέφονται σε αυτήν. Αυτό θα συμβαίνει σε πλήρη συμφωνία με το ενωσιακό και διεθνές δίκαιο, άρα με αποκλεισμό κάθε είδους ομαδικών απελάσεων. Όλοι οι μετανάστες θα προστατεύονται σύμφωνα με τα σχετικά διεθνή πρότυπα και τηρουμένης της αρχής της μη επαναπροώθησης. Θα πρόκειται για προσωρινό και έκτακτο μέτρο που είναι απαραίτητο προκειμένου να σταματήσει ο ανθρώπινος πόνος και να αποκατασταθεί η δημόσια τάξη. Οι μετανάστες που φθάνουν στα ελληνικά νησιά θα καταγράφονται δεόντως και τυχόν αιτήσεις ασύλου θα διεκπεραιώνονται ατομικά από τις ελληνικές αρχές δυνάμει της οδηγίας για τις διαδικασίες ασύλου, σε συνεργασία με την Ύπατη Αρμοστεία των Ηνωμένων Εθνών για τους Πρόσφυγες. Οι μετανάστες που δεν αιτούνται άσυλο ή η αίτηση των οποίων κρίνεται αβάσιμη ή απαράδεκτη βάσει της ως άνω οδηγίας θα επιστρέφονται στην Τουρκία. Η Τουρκία και η Ελλάδα, με τη συνδρομή των θεσμικών οργάνων και οργανισμών της ΕΕ, θα λάβουν τα αναγκαία μέτρα και θα συνάπτουν εφόσον απαιτείται διμερείς διακανονισμούς, περιλαμβανομένης και της παρουσίας τούρκων αξιωματούχων στα ελληνικά νησιά και ελλήνων αξιωματούχων στην Τουρκία από τις 20 Μαρτίου 2016, για να εξασφαλίζεται η επικοινωνία και ως εκ τούτου να διευκολύνεται η απρόσκοπτη εφαρμογή των εν λόγω διακανονισμών. Η ΕΕ θα καλύψει τις δαπάνες των επιχειρήσεων επιστροφής παράτυπων μεταναστών.
2) Για κάθε επιστροφή Σύρου στην Τουρκία από τα ελληνικά νησιά, ένας άλλος Σύρος θα επανεγκαθίσταται από την Τουρκία στην ΕΕ, λαμβανομένων υπόψη των κριτηρίων τρωτότητας του ΟΗΕ. Θα συσταθεί μηχανισμός, με τη συνδρομή της Επιτροπής, των οργανισμών της ΕΕ και άλλων κρατών μελών, συμπεριλαμβανομένης και της Ύπατης Αρμοστείας των Ηνωμένων Εθνών για τους Πρόσφυγες, ο οποίος θα διασφαλίζει ότι η αρχή αυτή θα εφαρμόζεται από την ίδια ημέρα από την οποία αρχίζουν οι επιστροφές. Θα δοθεί προτεραιότητα στους μετανάστες που δεν έχουν προηγουμένως εισέλθει ή επιχειρήσει να εισέλθουν παρατύπως στην ΕΕ. Από την πλευρά της ΕΕ, η επανεγκατάσταση στο πλαίσιο του μηχανισμού αυτού θα υλοποιηθεί, κατ” αρχήν, με τήρηση των δεσμεύσεων που έχουν λάβει τα κράτη μέλη στο πλαίσιο των συμπερασμάτων των αντιπροσώπων των κυβερνήσεων των κρατών μελών, συνελθόντων στο πλαίσιο του Συμβουλίου στις 20 Ιουλίου 2015, σύμφωνα με τις οποίες παραμένουν 18.000 θέσεις επανεγκατάστασης. Οι τυχόν περαιτέρω ανάγκες επανεγκατάστασης θα υλοποιούνται μέσω παρόμοιου εθελοντικού διακανονισμού έως του ανώτατου ορίου 54.000 πρόσθετων ατόμων. Τα μέλη του Ευρωπαϊκού Συμβουλίου επικροτούν την πρόθεση της Επιτροπής να προτείνει τροποποίηση στην απόφαση περί μετεγκατάστασης της 22ας Σεπτεμβρίου 2015, ώστε τυχόν δεσμεύσεις μετεγκατάστασης που έχουν αναληφθεί στο πλαίσιο του εν λόγω διακανονισμού να συμψηφίζονται με μη διατεθείσες θέσεις δυνάμει της απόφασης. Εφόσον οι διακανονισμοί αυτοί δεν επιτύχουν τον στόχο του τερματισμού της παράτυπης μετανάστευσης και ο αριθμός των επιστροφών πλησιάσει τους αριθμούς που προβλέπονται ανωτέρω, ο μηχανισμός αυτός θα επανεξεταστεί. Εφόσον ο αριθμός των επιστροφών υπερβεί τους αριθμούς που προβλέπονται ανωτέρω, ο μηχανισμός αυτός θα καταργηθεί».
Πρώτον, η ΕΕ υπό τον φόβο ότι το σχέδιο αυτό μπορεί να ερμηνευθεί ως «μαζική απέλαση», καθώς κινείται στα όρια της νομιμότητας, εναποθέτει τις ευθύνες στις πλάτες της Ελλάδας αναφέροντας ότι είναι ένα προσωρινό και έκτακτο μέτρο και ότι κάθε αίτηση για άσυλο θα εξετάζεται ατομικά από τις ελληνικές αρχές με σεβασμό στο Διεθνές Καθεστώς Ασύλου.
Αν η αίτηση για άσυλο απορριφθεί, θα πρέπει να σταλούν πίσω στην Τουρκία. Επί του παρόντος όμως, η Τουρκία αναγνωρίζει μόνο Ευρωπαίους πρόσφυγες. Οι Σύριοι έχουν «ειδικό καθεστώς» λόγω του εμφυλίου πολέμου, αλλά οι Ιρακινοί και οι Αφγανοί αιτούντες άσυλο – που αποτελούν το 40% των μεταναστών που βρίσκονται στα πλοία που έρχονται στην Ελλάδα – δεν αναγνωρίζονται στην Τουρκία.
Με τις γυναίκες, τα παιδιά, τους ηλικιωμένους και εκείνους με ειδικές ανάγκες που δεν είναι Σύριοι τι γίνεται; Υπενθυμίζω πως για τους Σύριους πρόσφυγες ισχύουν τα κριτήρια τρωτότητας του ΟΗΕ στη Δήλωση, για τους άλλους όμως η τελευταία δεν αναφέρει τίποτε, Θυμίζω πως το 2012 η ΕΕ κέρδισε το βραβείο Νόμπελ Ειρήνης για την προώθηση της ειρήνης, της συμφιλίωσης και των ανθρωπίνων δικαιωμάτων στην Ευρώπη!
Δεύτερον, η Συμφωνία αναθέτει στην Ελλάδα την ευθύνη σύναψης διμερών συμφωνιών με την Τουρκία, που θα καλύπτουν μεταξύ άλλων και την παρουσία τούρκων αξιωματούχων στα ελληνικά νησιά, με τις διεκδικήσεις και τη θεωρία των γκρίζων ζωνών να διατηρούνται στο ακέραιο.
Τρίτον, για να πετύχουμε την επαναπροώθηση στην Τουρκία όλων των νέων παράτυπων μεταναστών πρέπει να ξεπεραστούν ζητήματα όπως άσκηση ένδικων μέσων, προσφυγής κατά της απόφασης ή διοικητικών μέσων ενάντια στην επαναπροώθηση. Αυτό θα δίνει την ευκαιρία στην Τουρκία να μην τους παίρνει πίσω οδηγώντας το εγχείρημα σε πλήρη αποτυχία. Έτσι θα καταντήσει εν τέλει διμερές θέμα με την Τουρκία…
Τέταρτον, τα hot spots πρέπει γρήγορα να αναβαθμιστούν επιχειρησιακά και να ενισχυθούν με επαρκή προσωπικό ώστε να διεκπεραιώνουν άμεσα τις υπηρεσίες τους, αφού παράλληλα θα μετατραπούν και σε κέντρα επανεισδοχής και χορήγησης ασύλου.
Δυστυχώς δεν υπάρχει, ούτε επαρκής χρόνος, ούτε τεχνική υποστήριξη ούτε και οι απαραίτητες δομές διαδικασίας ασύλου.
Ως πρώτο βήμα, οι ελληνικές αρχές πρέπει να «ξεκαθαρίσουν» περίπου 8.000 πρόσφυγες που βρίσκονται αυτή τη στιγμή στα νησιά του Αιγαίου. Θα πρέπει επίσης να ενισχυθεί το σύστημα ασύλου ώστε να μπορέσει να επεξεργάζεται έως και 10.000 νέες αιτήσεις ασύλου την εβδομάδα.
Η Ελλάδα χειρίστηκε μόλις 2.000 αιτήσεις ασύλου το περασμένο έτος, και η διαδικασία για την κάθε αίτηση χρειάστηκε αρκετούς μήνες για να ολοκληρωθεί. Με το παρόν σχέδιο, θα πρέπει να χειρίζεται αυτόν τον αριθμό αιτήσεων κάθε μέρα, διαφορετικά θα υπάρξει επικίνδυνη αύξηση των καθυστερήσεων.
Πέμπτον, η «Δήλωση» χρησιμοποιεί τη φράση όσοι φτάνουν τα ελληνικά νησιά, όχι τα ελληνικά ύδατα ή τα διεθνή, ούτε καν τα τουρκικά που ανέφερε η Δήλωση της 7ης Μαρτίου. Η ελληνική αντιπροσωπεία κακώς δεν συμπεριέλαβε τουλάχιστον δίπλα στον όρο νησιά και τους όρους νησίδες-βραχονησίδες καθώς οι Τούρκοι μπορούν να δημιουργήσουν θέμα. Τι θα γίνει αν μερικές εκατοντάδες φτάσουν στις βραχονησίδες Ίμια και αποβιβαστούν εκεί?
Επίσης δεν είναι σαφές τι έχει προγραμματιστεί, όσον αφορά εκείνους που συλλαμβάνονται πριν φτάσουν τα ελληνικά νησιά.
Έκτον, για την εφαρμογή αυτών των διατάξεων, θα πρέπει να γίνουν τροποποιήσεις τόσο στην ελληνική όσο και στην τουρκική εθνική νομοθεσία — στην Ελλάδα για να διασφαλιστεί ότι η Τουρκία χαρακτηρίζεται ως «ασφαλής τρίτη χώρα» και στην Τουρκία για να διασφαλιστεί η πρόσβαση σε αποτελεσματικές διαδικασίες χορήγησης ασύλου για όλα τα άτομα που χρήζουν διεθνούς προστασίας.
Ο σκοπός του χαρακτηρισμού ασφαλής τρίτη χώρα έχει να κάνει και με το γεγονός της γρήγορης απόρριψης απόδοσης ασύλου σε σχέση με την Τουρκία. Κίνηση που εξυπηρετεί την Ελλάδα αλλά μπορεί να τη σύρει σε δικαστικούς κυκεώνες. Πολύ σημαντική λεπτομέρεια επίσης είναι πως οι διαδικασίες δεν μπορεί να είναι ταχείες για τις «ευάλωτες» περιπτώσεις καθώς και τις περιπτώσεις των «ασυνόδευτων παιδιών».
Έκτον, το σχήμα 1: 1, θα ξεκινήσει από τις 4 Απριλίου και θα αφορά 72.000. Δεν προστίθεται ούτε ένας παραπάνω από ότι ίσχυε μέχρι στιγμής, τους 18.000 περίπου της συμφωνίας του Συμβουλίου της 22/07/15, συν τους 54.000 αδιάθετους της Ουγγαρίας για μετεγκατάσταση. Αφού όμως βρεθεί χώρα να επενεγκατασταθεί κάποιος Σύριος, τότε μόνο θα ισχύει η ανταλλαγή. Ποιος θα τους δεχθεί εθελοντικά είναι ένα άλλο ερώτημα.
Η παρ. 4, βάζει και άλλη μία προϋπόθεση: «Όταν τείνουν να σταματήσουν οι παράτυπες διελεύσεις μεταξύ Τουρκίας και ΕΕ ή, τουλάχιστον μειωθούν σε σημαντικό βαθμό και κατά διατηρήσιμο τρόπο, θα ενεργοποιηθεί το εθελοντικό πρόγραμμα εισδοχής για ανθρωπιστικούς λόγους. Τα κράτη μέλη της ΕΕ θα συνεισφέρουν στο πρόγραμμα εθελοντικά».
Σημειώνω επίσης πως οι επανεγκαταστάσεις από εδώ και πέρα θα γίνονται μόνο από την Τουρκία βάσει της Δήλωσης και δεν γίνεται καμία αναφορά για τους Σύριους στο Λίβανο και την Ιορδανία!
Έβδομον, όσοι μετανάστες/πρόσφυγες βρίσκονται ήδη στην Ελλάδα θα παραμείνουν στη χώρα έως ότου υλοποιηθεί για κάποιους από αυτούς το πρόγραμμα μετεγκατάστασης σε χώρες της ΕΕ.
Η απόφαση για μετεγκατάσταση μπορεί να συνεχίζει να ισχύει, ωστόσο αφορά ελαχίστους καθώς λίγοι έχουν κάνει μέχρι στιγμής αίτηση για άσυλο αφού μόνο όταν μετεγκατασταθούν θα εξεταστεί το αίτημά τους, χωρίς μάλιστα να μπορούν να φύγουν απο τη χώρα που μετεγκαταστάθηκαν!
Ορισμένοι που δεν δικαιούνται άσυλο από αυτούς που «ξέμειναν», θα επαναπροωθηθούν στις χώρες προέλευσης ή στην Τουρκία, στη βάση της διμερούς συμφωνίας επανεισδοχής, η οποία επικαιροποιήθηκε πρόσφατα στη Σμύρνη, και ένας σημαντικός αριθμός θα πρέπει να παραμείνει στην Ελλάδα και να φιλοξενηθεί στους χώρους που έχουν δημιουργηθεί.
Αυτό σημαίνει ότι η Ελλάδα ότι θα πρέπει να παράσχει μακροχρόνια στέγαση και επίσημο άσυλο σε περίπου 50.000 μετανάστες και πρόσφυγες που έχουν εγκλωβιστεί από το κλείσιμο τον περασμένο μήνα της Βαλκανικής μεταναστευτικής οδού προς τη Γερμανία.
Για αυτό η Ελλάδα πρέπει να αξιοποιήσει και την έκτακτη οικονομική επιχορήγηση για την αντιμετώπιση της ανθρωπιστικής κρίσης (πρόταση Επιτρόπου Στυλιανίδη κυρίως για τη χώρα μας) που πολύ σύντομα θα εγκριθεί, με προϋπολογισμό 700 εκατ. για τα επόμενα τρία χρόνια, 300 εκατ. για το 2016!
Στόχος της Επιτροπής είναι μέχρι τα μέσα Μαΐου να έχουν ολοκληρωθεί 20.000 μετεγκαταστάσεις, όταν μέχρι τώρα έχουν πραγματοποιηθεί λιγότερες από 1000 από Ελλάδα-Ιταλία!
Όγδοον, η κυβέρνηση οφείλει να εκπονήσει μία εμπεριστατωμένη μελέτη, τόσο για τον αριθμό των προσφύγων/μεταναστών που θα παραμείνουν στη χώρα μας, όσο και για τις αναγκαίες ενισχύσεις που θα πρέπει να απαιτήσει η χώρα από την ΕΕ για τη δημιουργία όλων εκείνων των αναγκαίων υποδομών για την αξιοπρεπή διαβίωση εκείνων που θα παραμείνουν επί μακρόν στη χώρα, καθώς και εκείνων που θα μετεγκατασταθούν.
Η Σύσταση Κυβερνητικού Συμβουλίου για την Προσφυγική και Μεταναστευτική Πολιτική που ανακοινώθηκε (19/03) είναι προς την σωστή κατεύθυνση αλλά πρέπει να ζητήσει συγκεκριμένα ποσά για συγκεκριμένα πράγματα!
Μέχρι στιγμής (19/03), η Επιτροπή έχει δώσει 148 εκατ. ευρώ σε έκτακτη χρηματοδότηση, ενώ για την επόμενη επταετία θα διατεθούν μέσω ΕΣΠΑ 509 εκατ.! Για το 2014-5 έχουμε λάβει 33 εκατ. και 37 εκατ. για το 2016! Σύνολο 181 εκατ. Ευρώ.
Υπάρχει και έκτακτο κονδύλι 193,7 εκατ. το 2016 για την Ελλάδα τα οποία χρήματα μπορούν να διατεθούν για τη χρηματοδότηση των κέντρων υποδοχής στα νησιά, σε δραστηριότητες επιστροφής (μεταφορές και συνοδευτικά μέτρα), καθώς και για την προσωρινή ανάπτυξη επιπλέον Ελλήνων υπαλλήλων και εμπειρογνωμόνων από τα Κ-Μ που θα αναπτυχθούν στην Ελλάδα.
Η Επιτροπή υπολογίζει το κόστος της συμφωνίας ΕΕ-Τουρκίας για τους επόμενους έξι μήνες να φτάσει τα 280 εκατ. ευρώ, μεταξύ άλλων χρειάζονται 20.000 προσωρινής φιλοξενίας στα ελληνικά νησιά, μέχρι στιγμής υπάρχουν 6000, ενώ μεγάλης κλίμακας μεταφορές από τα ελληνικά νησιά στην Τουρκία θα πρέπει να τεθούν επίσης σε εφαρμογή.
Η Κυβέρνηση πρέπει επίσης να έρθει και σε μια οργανωμένη συνεννόηση με την Αυτοδιοίκηση (Δήμοι-Περιφέρειες), ενώ και ο ρόλος του στρατού πρέπει να ενισχυθεί καθώς μέχρι στιγμής είναι αυτός που τηρεί τις προθεσμίες για τα Hot Spots και τα κέντρα φιλοξενίας. Ήδη την Πέμπτη εγκρίθηκε από Επιτροπή επιπλέον κονδύλιο 30,5 εκατ. ευρώ για τον ελληνικό στρατό.
Τέλος, η κυβέρνηση πρέπει να εκμεταλλευτεί την πρωτοβουλία ευρωβουλευτών του ΕΛΚ, για να δοθούν χρήματα από 2-10 δις από τα αδιάθετα των πόρων του προηγούμενου ΕΣΠΑ 2007-13!
Αναφορικά με τα υπόλοιπα σημεία:
Σε σχέση με τις ενστάσεις της Κύπρου για το άνοιγμα των κεφαλαίων, υπάρχει συμβιβασμός που ικανοποιεί τόσο την Κύπρο όσο και την Τουρκία, για το άνοιγμα του Κεφαλαίου 33 (προϋπολογισμός), το οποίο δεν έχει μπλοκαριστεί από την Κύπρο αλλά από τη Γαλλία, και το οποίο θα ανοίξει εντός της ολλανδικής προεδρίας του Συμβουλίου της ΕΕ. Η Τουρκία πρέπει να αισθάνεται καλά και με την προσθήκη για «ικανοποίηση των διεξαγόμενων εργασιών για την αναβάθμιση της τελωνειακής ένωσης, όπως και για άρση των θεωρήσεων για τους Τούρκους πολίτες έως τα τέλη του 2016 (θέση που εξυπηρετεί και τον ελληνικό τουρισμό!).
Σε σχέση με την οικονομική ενίσχυση της Τουρκίας για τους πρόσφυγες θα επιταχυνθεί η εκταμίευση των τριών δισ. ευρώ που έχουν ήδη συμφωνηθεί και η ΕΕ θα ενεργοποιήσει έως το τέλος του 2018 επιπρόσθετα κονδύλια ύψους τριών δισ. ευρώ.
[1] http://data.consilium.europa.eu/doc/document/ST-12-2016-REV-1/el/pdf
[2] http://www.consilium.europa.eu/el/press/press-releases/2016/03/18-eu-turkey-statement/
[3] Προσοχή: Η μετεγκατάσταση αφορά μεταξύ κρατών μελών ΕΕ και η επανεγκατάσταση από Τουρκία σε Κ-Μ της Ένωσης.
[4] Στην πρώτη έκθεσή τους σχετικά με την εξωτερική μεταναστευτική πολιτική, οι ελεγκτές υπογραμμίζουν μια σειρά αδυναμιών ως προς την εκτέλεση των δαπανών, οι οποίες πρέπει να αντιμετωπιστούν προκειμένου να βελτιωθεί η δημοσιονομική διαχείριση. Οι ελεγκτές κάλυψαν χώρες της Ανατολικής και Νότιας Γειτονίας, και συγκεκριμένα την Αλγερία, τη Γεωργία, τη Λιβύη, τη Μολδαβία, το Μαρόκο και την Ουκρανία. Εξέτασαν συνολικά 23 έργα, τα οποία αντιστοιχούσαν σε συμβατική αξία ύψους 89 εκατομμυρίων ευρώ σε συνολικό ποσό συμβάσεων ύψους 742 εκατομμυρίων ευρώ. http://www.eca.europa.eu/el/Pages/DocItem.aspx?did=35674
[5] Η Δήλωση καθιερώθηκε ως πρακτική τα τελευταία χρόνια, κυρίως λόγω της οικονομικής κρίσης και των προβλημάτων που δημιουργούσε με κράτη-μέλη ευρωζώνης και μη. Ωστόσο, όλες ήταν σαφείς στις υποδείξεις τους!
[6] Δηλώσεις πρώην ΠΘ κ. Σημίτη (15/03) για Ελσίνκι όπου συμφωνήθηκε τότε πώς κάθε υποψήφιο προς ένταξη στην ΕΕ κράτος, θα πρέπει να φέρνει ενώπιον του Διεθνούς Δικαστηρίου τις συνοριακές του διαφορές με ένα κράτος μέλος, θέση που κατέθεσε ξανά η κα Γεννηματά στη συνάντηση του Ευρωπαϊκού Σοσιαλιστικού Κόμματος στις 17/03!