Τι πετυχαίνει ο Αμερικανός πρόεδρος Ντόναλντ Τραµπ µε τη δολοφονία του Νο 2 του καθεστώτος των µουλάδων;

Γράφει ο Δρ.Σπύρος Πλακούδας*, Αντιπρόεδρος Δ.Σ. ΚΕΔΙΣΑ

 

O πρόεδρος Τραµπ, απρόβλεπτος par excellence, εξόντωσε αιφνιδιαστικά τρεις πυλώνες του Σιιτικού Αξονα (Hezbollah του Λιβάνου, Hashd el Shabi του Ιράκ και Al-quds Force του Ιράν). Ο στρατηγός Qassem Soleimani, ειδικότερα, ήταν ο ιθύνων νους για τη συγκρότηση του Σιιτικού Αξονα από την Τεχεράνη ως τη Βηρυτό και ο πρωτεργάτης για τις νίκες του Ιράν στα πεδία των µαχών σε Συρία, Ιράκ και Υεµένη. Και το παραδοξότερο όλων: Τραµπ και Soleimani συνεργάστηκαν αγαστά (αν και ανεπίσηµα) κατά τη µάχη της Μοσούλης, µόλις δύο χρόνια πιο πριν!

Τι πετυχαίνει λοιπόν ο Τραµπ µε τη δολοφονία του Νο 2 του καθεστώτος των µουλάδων; Με έναν σµπάρο… τρία τρυγόνια.

1. Ικανοποίηση των συµµάχων των ΗΠΑ για µια δυναµική αντίδραση κατά του επιθετικού και αναθεωρητικού Ιράν.
2. Αποκατάσταση του κύρους των ΗΠΑ µετά τον τραγέλαφο της επιχείρησης «Πηγή ειρήνης».
3. Ενδυνάµωση του ηγετικού προφίλ του Τραµπ εν µέσω της διαδικασίας για την αποποµπή του.

Η χρονική συγκυρία του πλήγµατος, βέβαια, γεννά αρκετά ερωτήµατα.

• Γιατί επέλεξε ο Τραµπ να κλιµακώσει τώρα και κατ’ αυτόν τον τρόπο την αντιπαράθεση µε το Ιράν;
• Γιατί όχι τον Σεπτέµβριο, µετά την επίθεση κατά των διυλιστηρίων της Saudi Aramco, και µάλιστα ενώ είχαν δηµοσιευτεί στον Τύπο πρόσφατα «ανοίγµατα ειρήνης» από Αµερική, Ιράν και Σαουδική Αραβία;
• Και ποιος ωφελείται πιο πολύ;

Προφανώς, Τελ Αβίβ και Ριάντ ωφελούνται περισσότερο από το εν λόγω πλήγµα στο πλαίσιο του δόγµατος «µάξιµουµ πίεση κατά της Τεχεράνης». Οπως επίσης οι σκληροπυρηνικοί των εκατέρωθεν στρατοπέδων.

Η κλιµάκωση αυτή συναρτάται διόλου τυχαία µε τις εξελίξεις στον Κόλπο και στην Υεµένη, τις διαδηλώσεις σε Λίβανο, Ιράν και Ιράκ, καθώς και την επίθεση στην Ιντλίµπ της Συρίας. Η επίθεση κατά της πρεσβείας των ΗΠΑ στη Βαγδάτη, αντιπερισπασµός ως προς τις βίαιες αντι-ιρανικές διαδηλώσεις στον Ιράκ, προκάλεσε αυτανάφλεξη (backfire). Αποµένει να δούµε εάν το Ιράν θα επιδιώξει έναν περιορισµένο πόλεµο στο Ιράκ ή µια ανεξέλεγκτη σύγκρουση (χάρη στους αντιπροσώπους του) από τον Λίβανο και την Παλαιστίνη έως τον Κόλπο.

* Η παρούσα ανάλυση πρωτοδημοσιεύτηκε στην έντυπη έκδοση της εφημερίδας «Έθνος της Κυριακής» την Κυριακή 5 Ιανουαρίου 2020.