Γράφει η Μαρία Βασιλειάδου, Φοιτήτρια Διεθνών Σχέσεων Πανεπιστημίου Μακεδονίας
Ολοκληρώθηκε την Κυριακή 26 Ιουνίου η επαναληπτική διαδικασία ψηφοφορίας στην Ισπανία, η οποία ορίστηκε μετά το αδιέξοδο που αντιμετώπισε η χώρα στις εκλογές του Δεκεμβρίου του 2015. Τα αποτελέσματα των εκλογών του Δεκεμβρίου ανέδειξαν ένα κατακερματισμένο Κοινοβούλιο, χωρίς κάποιο κόμμα να μπορεί να αποσπάσει την πλειοψηφία των εδρών του Κοινοβουλίου. Ήταν η πρώτη φορά στην ιστορία της 3ης Ισπανικής Δημοκρατίας, κατά την οποία δεν αναδείχθηκε ένα κυρίαρχο κόμμα από τα αποτελέσματα των εκλογών. Οι επόμενοι μήνες αποδείχθηκαν δύσκολοι, καθώς μια συνεργασία πολιτικών κομμάτων με στόχο τη δημιουργία κυβέρνησης συνεργασίας δεν στάθηκε εφικτή. Οι εκλογές της 26ης Ιουνίου δεν έφεραν διαφορετικά αποτελέσματα. Οι προσπάθειες δημιουργίας ενός ενωμένου μετώπου της αριστεράς με τη συνεργασία του νέου κόμματος του Πάμπλο Ιγκλέσιας, Podemos (ενός κόμματος που δημιουργήθηκε σαν απάντηση στις πολιτικές λιτότητας που ακολουθήθηκαν στην Ισπανία τα τελευταία χρόνια) με το κόμμα Izquierda Unida του Alberto Garzón, που σαν στόχο είχαν την ενδυνάμωση του αριστερού πόλου στις επαναληπτικές εκλογές με στόχο την εδραίωση του σαν δεύτερη πολιτική δύναμη, δεν απέδωσαν καρπούς. Παρά τις εκτιμήσεις των exit poll, οι οποίες έδειχναν πως η συμμαχία θα αναδειχθεί σε δεύτερη δύναμη την επομένη των εκλογών αφήνοντας στην τρίτη θέση το παραδοσιακό σοσιαλιστικό κόμμα στην Ισπανία, PSOE, δεν επιβεβαιώθηκαν. Στα τελικά αποτελέσματα των εκλογών νικητής ήρθε το κεντροδεξιό Partido Popular (ΡΡ) του Μαριάνο Ραχόι, ενισχυμένο κατά 13 έδρες σε σύγκριση με τα αποτελέσματα του περασμένου Δεκεμβρίου. Μικρή μείωση παρουσίασε το σοσιαλιστικό PSOE καθώς έχασε 4 έδρες σε σύγκριση με τον Δεκέμβριο ενώ η συμμαχία Unidos Podemos, δεν κατάφερε μεγάλη αλλαγή, καθώς από τις 69 έδρες σημείωσε μια μικρή άνοδο στις 71. Αρκετά χαμένο παρουσιάστηκε το κεντρώο κόμμα Cuidadanos του Albert Rivera με 32 έδρες έναντι 40. Αξιοσημείωτη είναι για ακόμα μία φορά η αδυναμία των εταιριών δημοσκοπήσεων να εκτιμήσουν το αποτέλεσμα, καθώς μέχρι και λίγη ώρα πριν την ανακοίνωση των αποτελεσμάτων, όλα έδειχναν πως θα υπήρχε αλλαγή του πολιτικού τοπίου με δεύτερο και κομβικό κόμμα τους Unidos Podemos. Η έννοια του κομβικού κόμματος παίζει πολύ σημαντικό ρόλο στην δημιουργία μια κυβέρνησης συνεργασίας, καθώς είναι εκείνο το κόμμα που θα έχει κύριο λόγο στις διαπραγματεύσεις για την δημιουργία μιας κυβέρνησης συνασπισμού. Η αδυναμία των εταιρειών δημοσκοπήσεων να εκτιμήσουν τα αποτελέσματα έχει αποδειχθεί πολλάκις τα τελευταία χρόνια. Η πιθανότητα του στατιστικού λάθους σε συνδυασμό με την αβεβαιότητα με την οποία απαντούν οι πολίτες κάνει το έργο αυτό ακόμη πιο δύσκολο. Η 27η Ιουνίου ξημέρωσε στην Ισπανία και θα πρέπει τώρα να βρεθεί τρόπος συνεργασίας, μεταξύ δύο η περισσότερων κομμάτων. Την εντολή σχηματισμού κυβέρνησης θα πάρει το ΡΡ με στόχο να μπορέσει αυτή τη φορά να καταλήξει σε συμφωνία με ή χωρίς το παραδοσιακό του σύμμαχο Cuidadanos. Αξίζει να σημειωθεί βέβαια πως ακόμα και να συμφωνήσουν τα δύο κόμματα οι 176 έδρες που αποτελούν την πλειοψηφία του κοινοβουλίου δεν συμπληρώνονται. Παρόλα αυτά, μπορούν να κυνηγήσουν μια κυβέρνηση μειοψηφίας αν αυτή υπερψηφιστεί από το Κοινοβούλιο. Το PSOE, έχει προς το παρόν αρνηθεί μια συμμαχία με τους Unidos Podemos και ίσως προτιμήσει να ζητήσει από τους βουλευτές του να απέχουν από οποιαδήποτε ψηφοφορία που θα εγκρίνει μια κυβέρνηση μειοψηφίας τους ΡΡ. Για να εγκριθεί μια κυβέρνηση μειοψηφίας από το PSOE και τους Cuidadanos μπορεί να ζητηθεί παραίτηση του Ραχόι από τα δύο κόμματα.
H πολιτική κατάσταση στην Ισπανίας διανύει μια περίοδο αστάθειας η οποία κινδυνεύει να βάλει την ανοδική αναπτυξιακή πορεία που σημείωσε η χώρα τον τελευταίο χρόνο σε κίνδυνο.