Ελληνικά
Γράφει ο Ιωάννης Μπαλτζώης*, Αντιστράτηγος ε.α. & Μέλος Δ.Σ. ΕΛΙΣΜΕ
Το τελευταίο επεισόδιο στην μεγάλη ανθρωποσφαγή της Συρίας θα γίνει στην επαρχία της Ιντλίμπ. Εκεί στρέφονται τα βλέμματα του κόσμου για αυτά που πρόκειται να συμβούν. Η επαρχία της Ιντλίμπ στην Συρία, είναι το τελευταίο μέρος της Συρίας που ελέγχεται ακόμη από τα ηττημένα στην υπόλοιπη Συρία και Ιράκ απομεινάρια των ακραίων ισλαμιστικών οργανώσεων, των αμετανόητων ακόμη φανατικών ισλαμιστών. Και τούτο γιατί από μια παράξενη σύμπτωση σήμερα, στην Ιντλίμπ εστιάζουν ως τελική κατάληξη, οι γεωστρατηγικές επιδιώξεις όλων των δυνάμεων που εμπλέκονται άμεσα ή έμμεσα σε αυτό το περίεργο μέρος της Συρίας, δηλαδή των ΗΠΑ, της Ρωσίας, του Ιράν, της Τουρκίας, της Γαλλίας, της Αγγλίας, του Ισραήλ και φυσικά του νόμιμου ιδιοκτήτη της περιοχής, της Συρίας και του Συριακού λαού.
Τι είναι η Ιντλίμπ
Η Ιντλίμπ βρίσκεται βορειοδυτικά της Συρίας. Συνορεύει στα νότια και νοτιοδυτικά με τη Χάμα, στα ανατολικά με το Χαλέπι, στα βορειοδυτικά με τη Λατάκεια και στα βόρεια με την Τουρκία. Έχει έκταση 6.097 τετραγωνικά χιλιόμετρα και πληθυσμό 1.464.000 κατοίκων (2010) δηλαδή προ του πολέμου στην Συρία. Πρωτεύουσα της επαρχίας είναι η ομώνυμη πόλη της Ιντλίμπ. Σήμερα στην Ιντλίμπ δεν γνωρίζουμε τον ακριβή αριθμό των κατοίκων, καθόσον πολλοί έχουν φύγει και άλλοι έχουν έλθει από άλλες περιοχές της Συρίας, κατά βάση φιλο-ισλαμιστές. Πάντως, μερικές πηγές ανεβάζουν τον αριθμό των κατοίκων σήμερα στην Ιντλίμπ, πάνω από δύο εκατομμύρια, με πολλούς αμάχους, γυναικόπεδα και ηλικιωμένους. Η Ιντλίμπ δεν ελέγχεται από μία και μόνη ισλαμιστική οργάνωση , αλλά από πολλές οργανώσεις και ομάδες, περίπου 40-45, σύμφωνα με τον Ρώσο διαπραγματευτή για την Συρία Βασίλι Νεμπένζια , που σε αρκετές περιπτώσεις είναι σε διαμάχη και αντιπαράθεση μεταξύ τους. Σύμφωνα με τον Νεμπένζια, ο αριθμός των τζιχαντιστών ανέρχεται σε πάνω από 50.000, αν και πολλοί τον ανεβάζουν μέχρι και 70.000. (1)
Η ισχυρότερη δύναμη στην Ιντλίμπ είναι η Χαγιάτ Ταχρίρ αλ Σαμ (HTS), μια συμμαχία τζιχαντιστών που συνδέεται άμεσα με την αλ Κάιντα και έχει χαρακτηριστεί από τα Ηνωμένα Έθνη, ως τρομοκρατική. Η οργάνωση αυτή ελέγχει στρατηγικής σημασίας θέσεις ανά την Ιντλίμπ, περιλαμβανομένης της πρωτεύουσάς της και του περάσματος Μπαμπ αλ Χάουα που οδηγεί στην Τουρκία. Διαθέτει αξιόμαχη δύναμη τουλάχιστον 10.000 τζιχαντιστών, πολλοί δε εξ αυτών είναι από ξένες χώρες. Δεύτερη ισχυρότερη δύναμη θεωρείται το «Εθνικό Απελευθερωτικό Μέτωπο», που υποστηρίζουν οι Τούρκοι και αποτελείται από διάφορες ισλαμιστικές-τζιχαντιστικές ομάδες. Θεωρείται σκληρή οργάνωση και περιλαμβάνει σκληροπυρηνικούς τζιχαντιστές της οργάνωσης Αχράρ αλ Σαμ και των Ταξιαρχιών Νουρ αλ Ντιν Αλ Ζίνκι, καθώς και μαχητές που υπάγονται στον «Ελεύθερο Συριακό Στρατό», την αρχική αντιστασιακή οργάνωση και ελπίδα των ΗΠΑ για να ανατρέψουν τον Άσσαντ, που αποδείχθηκε όμως μια μεγάλη απογοήτευση.
Η σημασία της
Η σημασία της περιοχής, είναι πολύ μεγάλη, καθόσον έχει σύνορα με την Τουρκία, ενώ από αυτήν διέρχονται μεγάλοι αυτοκινητόδρομοι, που οδηγούν από το Χαλέπι στη Χάμα και τη Δαμασκό και δυτικά προς τη Λαττάκεια. Ο Άσαντ είναι υποχρεωμένος να απελευθερώσει το τελευταίο κομμάτι της χώρας του από τους ξενοκίνητους τζιχαντιστές και το έχει δηλώσει, καθώς και οι σύμμαχοί του Ρωσία και Ιράν που συμφωνούν και θα συνδράμουν με στρατιωτικά μέσα, όπως ήδη κάνουν οι Ρώσοι με αεροπορικούς βομβαρδισμούς. Εάν η Ιντλίμπ πέσει, κάτι πολύ πιθανόν, ο πόλεμος τελειώνει οριστικά και αμετάβλητα, με συντριπτική ήττα των τζιχαντιστών και του Ισλαμικού Κράτους και μεγάλους νικητές, την Συρία, που ανακτά το έδαφός της, προσωπικά τον πρόεδρο Άσαντ, που πέτυχε αυτό που φάνταζε αδύνατον πριν μερικά χρόνια και την Ρωσία και το Ιράν με μια μεγαλειώδη προβολή ισχύος των στην περιοχή. Θα πρέπει να συμπεριλάβουμε στο κλαμπ των νικητών και τους Κούρδους της Συρίας, που αποκτούν σε πρώτο στάδιο ευρεία αυτονομία και κυριαρχία σε πολλές περιοχές στην Βόρεια και Ανατολική Συρία, με υποθήκη δημιουργίας κρατικής κουρδικής οντότητας στο μέλλον. Οι μεγάλοι ηττημένοι είναι οι διοργανωτές αυτού του εγκλήματος κατά του Συριακού λαού και αυτοί που προσπάθησαν να εκμεταλλευτούν τον πόλεμο αυτό για τις δικές τους γεωστρατηγικές επιδιώξεις. Και αναφέρομαι πρωτίστως στις ΗΠΑ, την Τουρκία, την Σαουδική Αραβία, το Κατάρ και δευτερευόντως την Γαλλία, την Αγγλία και το Ισραήλ.
Οι κύριοι εμπλεκόμενοι
Α. ΗΠΑ
Πριν πέντε μήνες ο πρόεδρος Τραμπ είχε ανακοινώσει την αποχώρηση των Αμερικανών από την Συρία, αφήνοντας αντί αυτών συμμάχους των, όπως οι Κούρδοι, το Ισραήλ και μέχρι ένα σημείο την Τουρκία, πριν ο Σουλτάνος Ερντογάν αφηνιάσει και κηρύξει ιερό αντιαμερικανικό πόλεμο. Μάλιστα οι ΗΠΑ και η Ρωσία είχαν συμφωνήσει να τερματίσουν τον πόλεμο, κάνοντας χρήση αντιπροσώπων των στην περιοχή. Όμως ο πρόεδρος Τραμπ απέτυχε, καθόσον συγκρούεται εσωτερικά με το αυτοαποκαλούμενο «σταθερό κράτος» (σύμφωνα με ανώνυμο κύριο άρθρο της New York Times), το οποίο συνεχίζει τη απίστευτη επιθετική στρατηγική Ράμσφελντ-Ναυάρχου Ζεβρόφσκι, για καταστροφή κρατών και οικειοποίηση (αρπαγή) των φυσικών των πόρων (2), που ακόμη και ο πρόεδρος των ΗΠΑ δεν μπορεί να ελέγξει και να αλλάξει. Έτσι το νέο σχέδιο των ΗΠΑ φαίνεται να είναι το εξής :
Στάδιο 1. Διατήρηση της ΒΑ Συρίας (περιοχές Ιντλίμπ, Αφρίν, Γιαραμπλούς) υπό κατάληψη!
Στάδιο 2. ????? Προς το παρόν δεν υπάρχει σαφής πολιτική δράσης των Αμερικανών. Το μόνο που αναφέρεται είναι η προειδοποίηση των ΗΠΑ, στον Συριακό Αραβικό Στρατό, να μην κάνει χρήση Χημικών Όπλων , διότι οι ΗΠΑ θα κτυπήσουν. Μαζί των και η Γαλλία και η Αγγλία και να από κοντά και για πρώτη φορά και η Γερμανία, ότι θα συμμετάσχει σε κτυπήματα κατά της Συρίας.
Στάδιο 3. Το Ιράν εγκαταλείπει την Συρία και το καθεστώς Άσαντ πέφτει!! (3)
Όπως γίνεται αντιληπτό με τις σημερινές εξελίξεις, ο σχεδιασμός αυτός μάλλον αποτυγχάνει και δεν πρόκειται να επιτύχει. Έτσι το μόνο που μένει είναι η απειλή ανάληψη στρατιωτικής δράσης κατά της Συρίας, αν πέσουν χημικά στην Ιντλίμπ. Και όπως δήλωσε η εκπρόσωπος των ΗΠΑ στον ΟΗΕ πρέσβης Χάλευ «αν πέσουν χημικά στην Ιντλίμπ, εμείς ξέρουμε ποιοι θα τα ρίξουν», εννοώντας τον Συριακό στρατό!! Τόση απροκάλυπτη σιγουριά για τον ένοχο, που προαναγγέλλεται!
Β. Τουρκία
Η Τουρκία του Σουλτάνου Ερντογάν ονειρεύεται νεοοθωμανικά μεγαλεία και οράματα με οδηγούς την υλοποίηση της υπόσχεσης του ιδρυτή της, Μουσταφά Κεμάλ δηλαδή τον «Εθνικό Όρκο» ( Misak-ı Milli) και την μεγαλόπνοη ιδέα για το πολιτικό Ισλάμ Εθνική Θέαση ( MilliGorus) του μέντορά του Ερμπακάν.(3) Έχει καταλάβει στην Βόρεια Συρία την περιοχή Γιαραμπλούς, το Κουρδικό καντόνι του Αφρίν και ελέγχει απόλυτα την επαρχία της Ιντλίμπ, με 12 βαριά παρατηρητήρια-Φυλάκια και 7.000 στρατιώτες και πράκτορες. Αν χαθεί η Ιντλίμπ χάνεται και η πολιτική της Τουρκίας, καθόσον είναι αδύνατον να κρατήσει τις δύο περιοχές που έχει καταλάβει και φυσικά χάνει ολοκληρωτικά το παιχνίδι στην Συρία και θα υποστεί νέες ήττες και επικίνδυνες εξελίξεις με το Κουρδικό ζήτημα.
Γ. Αγγλία και Γαλλία
Η Αγγλία και η Γαλλία ανανεώνουν την αποικιοκρατική τους πολιτική, όπως εκφράστηκε κατά την πτώση της Οθωμανικής Αυτοκρατορίας και τη διαίρεση της Μέσης Ανατολής με τις συμφωνίες Sykes-Picot, ένα δικό τους δημιούργημα-τέρας, που ευθύνεται για πολλά δεινά στην Μέση Ανατολή. Και θέλουν να επιστρέψουν ξανά στον τόπο του εγκλήματός των. Και η Ιντλίμπ είναι η τελευταία τους ευκαιρία για παρέμβαση στην περιοχή με αφορμή τα χημικά που θα ρίξει μελλοντικά ο Άσαντ!!!
Δ. Ισραήλ
Το Ισραήλ ευρισκόμενο και περικυκλωμένο από εχθρικά αραβικά κράτη διακατέχεται από τον φόβο της εξαφάνισής του. Έτσι εφαρμόζει την πάγια πολιτική του της διαίρεσης των μεγάλων γειτόνων του, ώστε να καταστούν αδύναμοι. Στήριξε τον κατακερματισμό της Συρίας, αλλά δεν υλοποιήθηκε η προοπτική αυτή. Η δεύτερη επιδίωξή του είναι η απομάκρυνση του μεγάλου του εχθρού του Ιράν από την αυλή του, όπου εγκαταστάθηκε, αφού το Ιράν εγκατέστησε στρατιωτικές βάσεις σε απόσταση μερικών δεκάδων χιλιομέτρων από τα Βόρεια σύνορά του. Σε αυτή την περίπτωση η Ρωσία εγγυήθηκε την απομάκρυνση Ιρανικών βάσεων μακριά από τα Βόρεια σύνορα του Ισραήλ. Σε ότι αφορά την Ιντλίμπ, το Ισραήλ δεν ενδιαφέρεται άμεσα, αρκεί να μην συμμετέχει το Ιράν.
Ε. Ρωσία
Ο μεγάλος νικητής του πολέμου στην Συρία είναι η Ρωσία, που από μια μικρή ανεφοδιαστική ναυτική βάση στην Ταρτούς που είχε, με την παρέμβασή του στην Συρία κατέστη ο παράγοντας της νίκης και μιας μεγάλης προβολής ισχύος, που ποτέ δεν είχε. Διαθέτει μία μεγάλη ναυτική βάση και μια πολύ μεγάλη αεροπορική βάση, καθώς και άλλες μικρότερες. Συμφωνεί με τις επιχειρήσεις κατά της Ιντλίμπ, για την εξάλειψη των τζιχαντιστών και την απελευθέρωση της περιοχής και μάλιστα ήλθε σε αντίθεση με τον «σύμμαχό» του Ερντογάν, πρόσφατα στην τριμερή της Τεχεράνης. Οι λόγοι είναι πολλοί. Η περιοχή Δυτικά του Ευφράτη ανήκει στην επιρροή της Ρωσίας, σύμφωνα με συμφωνία ΗΠΑ-Ρωσίας. Άρα δεν επιθυμεί να έχει στην περιοχή επιρροής της μια τεράστια σφηκοφωλιά 50.000 καλά εξοπλισμένων τζιχαντιστών, πηγή συνεχών κινδύνων. Δείτε τον χάρτη που βρίσκεται η Ιντλίμπ και κάτω από την περιοχή αυτή σε απόσταση μερικών δεκάδων χιλιομέτρων ευρίσκονται οι δύο μεγάλες βάσεις των, άρα δεν θα επιτρέψουν ποτέ να υφίσταται η μεγάλη αυτή πηγή κινδύνων.
Αεροπορική βάση Bassel Assad και λιμάνι Ταρτούς. Οι δυο σημαντικότερες στρατιωτικές βάσεις της Ρωσίας στη Συρία βρίσκονται που κοντά στην Ιμπλίμπ.
Σε ότι αφορά την ενδεχόμενη χρήση χημικών, καταγγέλλει τις ΗΠΑ και την Δύση, ότι αυτοί ετοιμάζουν προβοκάτσια για να κτυπήσουν την Συρία και να ματαιώσουν την ανακατάληψη της Ιντλίμπ, όπως έχει αποφασιστεί (Ρωσία, Συρία, Ιράν) και ότι η Ρωσία θα συμμετάσχει. (5 )
Στ. Ιράν
Το Ιράν, διαχρονικός σύμμαχος της Συρίας , πέτυχε αυτό που επεδίωκε. Πέτυχε να υλοποιήσει τελικά τον περίφημο Σιϊτικό άξονα Τεχεράνη-Βαγδάτη-Δαμασκός-Βηρυτός ολοκληρώνοντας τις μακροχρόνιες γεωστρατηγικές της επιδιώξεις και φυσικά δεν πρόκειται να εγκαταλείψει αυτά που επεδίωκε. Άσε που έφθασε στην αυλή του Ισραήλ, στον μεγαλύτερο εχθρό της.
Η κατάσταση στην Συρία σήμερα.
Επίλογος
Οι αποφάσεις έχουν ήδη ληφθεί από την πλευρά των νικητών και η επίθεση για την απελευθέρωση της Ιντλίμπ από τις ακραίες ισλαμιστικές οργανώσεις και τους 50.000 καλά εξοπλισμένους τζιχαντιστές που έχουν συσσωρευτεί εκεί με μέριμνα των ΗΠΑ και ιδιαίτερα της Τουρκίας, για αυτό προπαρασκευαστικές ενέργειες με αεροπορικούς βομβαρδισμούς έχουν ήδη αρχίσει. Η Συριακή κυβέρνηση και ο πρόεδρος Άσαντ έχουν υποχρέωση εκ καθήκοντος να απελευθερώσουν το τελευταίο υπό κατάληψη τμήμα του Συριακού εδάφους από τις τζιχαντιστικές και τρομοκρατικές οργανώσεις που έχουν συσσωρευτεί εκεί. Το θέμα που απασχολεί την Δύση, είναι μήπως έχουμε διαρροή τζιχαντιστών στην Ευρώπη και σε όλο τον κόσμο διψασμένοι για εκδίκηση και έχουμε αύξηση τρομοκρατικών κτυπημάτων. Έτσι η προσπάθεια θα είναι η εξουδετέρωσή τους και ο αφοπλισμός των, ώστε να μην αποτελέσουν μελλοντικούς κινδύνους. Το ερώτημα είναι τι τους κάνουμε. Υπάρχει μία πρόταση να διατηρηθεί ο περισσότερος πληθυσμός στην Ιντλίμπ, καθόσον εκτός των τζιχαντιστών, στην επαρχία είναι οι οικογένειές των, καθώς και πολλοί συμπαθούντες ισλαμιστές Σύριοι άλλων περιοχών, που ακολούθησαν τους τζιχαντιστές στην Ιντλίμπ και παραμένουν, αλλά με «σφράγισμα» της περιοχής σε μια μορφή τύπου Γάζας ή με μια ευρεία και αυστηρά επιτήρηση, για αποφυγή μετακινήσεων ανθρώπων, όπλων, πυρομαχικών και φυσικά ακραίων ιδεολογιών, φυσικά υπό τον έλεγχο της Συριακής κυβέρνησης και προφανώς και του ΟΗΕ, όπως στην Βοσνία, στην Κύπρο κλπ. Οι επιχειρήσεις είναι δυνατόν να αρχίσουν οποτεδήποτε κριθεί καταλληλότερος χρόνος και συμφωνηθεί από Συρία, Ρωσία και Ιράν. Μάλλον μετά την φετινή 72η Γενική Συνέλευση του ΟΗΕ, που θα γίνει την Τρίτη 19 Σεπτεμβρίου 2018. Ο Ερντογάν δέχθηκε κατάμουτρα και μάλλον προσβλητικά το ξερό όχι του Πούτιν, στην πρόταση του για ειρηνευτική συμφωνία Συρίας και τζιχαντιστών της Ιντλίμπ, στην πρόσφατη συνάντηση της Τεχεράνης. Τέλος να επισημάνουμε την προπαγάνδα που θα υποστούμε από όλα τα Δυτικά ΜΜΕ κατά την διάρκεια των επιχειρήσεων για την απελευθέρωση, το τονίζουμε απελευθέρωση της Ιντλίμπ, από τους τρομοκράτες αποκεφαλιστές, με την γνωστή μέθοδο που υλοποιείται από την ύποπτη και γνωστή για τα ψεύτικα βίντεο ΜΚΟ, που λέγεται «Λευκά Κράνη» και συνεργάζεται στενά με τους τζιχαντιστές. Θα δείτε σε μια επανάληψη σκηνών φρίκης, από παιδάκια, που έχουν σκοτωθεί ή διασώζονται από ερείπια σπιτιών που βομβάρδισαν οι κακοί στην συγκεκριμένη περίπτωση Ρωσία και Συρία. Δείτε ποια είναι η οργάνωση αυτή σε παλαιότερο άρθρο του υπογράφοντος στην εφημερίδα Παραπολιτικά(6). Και θεωρώ την ρίψη χημικών (μάλλον χλωρίου) σε κάποιο χωριό της Ιντλίμπ, με θύματα, σωστά το μαντέψατε πάλι μικρά παιδάκια από τους κακούς που προαναφέραμε και ας φωνάζει η Ρωσία από τώρα ότι σχεδιάζεται προβοκάτσια, οι σκηνές ήδη κινηματογραφούνται στο Ζισρ αλ Σουγκούρ(!!!!), σύμφωνα με ανακοίνωση του Υπουργείου Άμυνας της Ρωσίας και ας φωνάζει η Συρία, ότι έχει παραδώσει όλο το χημικό της οπλοστάσιο στην διεθνή κοινότητα εδώ και τέσσερα χρόνια. Όσο για το λογικό ερώτημα (Qui Bono=ποιος ωφελείται), γιατί να ρίξει χημικά ο Συριακός στρατός αφού είναι ο νικητής και απελευθερωτής, ουδείς μπαίνει στον κόπο να απαντήσει. Γιατί ο πόλεμος στην Συρία δεν έχει λογική, αλλά μόνο συμφέροντα.
Πηγές
(1)https://www.globalresearch.ca/russia-and-iran-versus-turkey-strange-bedfellows-on-syria/5653520
(2) http://www.voltairenet.org/article197542.html
(3) http://www.moonofalabama.org/
(4)https://www.analystsforchange.org/2018/07/milli-gorus.html
(6)https://www.analystsforchange.org/2018/04/blog-post_454.html
*Η δημοσίευση της παρούσης ανάλυσης του κ.Ιωάννη Μπαλτζώη αντιστρατήγου ε.α. & Μέλος Δ.Σ. του ΕΛΙΣΜΕ πραγματοποιείται μέσα στα πλαίσια της συνεργασίας του ΚΕΔΙΣΑ με το ΕΛΙΣΜΕ σε επίπεδο cross-posting αναλύσεων.