Ελληνικά
Γράφει ο Στέφανος Πέππας, Εξωτερικός Συνεργάτης ΚΕΔΙΣΑ
Τους τελευταίους μήνες οι προκλήσεις της Άγκυρας προς την Ελλάδα, έχουν ξεπεράσει τα εσκαμμένα. Δηλώσεις επισήμως και μη, από προεδρία, κυβέρνηση και αντιπολίτευση καθώς και από εθνικιστικές οργανώσεις όπως οι Γκρίζοι Λύκοι, δείχνουν οργανωμένη στρατηγική αποσταθεροποίησης και Ψυχολογικών Επιχειρήσεων διπλωματικής μορφής, μέχρι στιγμής.
Η πλύση εγκεφάλου από την Τουρκία προς ΕΕ, ΝΑΤΟ και ΟΗΕ πως ουσιαστικά η Τουρκία είναι η δικλείδα ασφαλείας που λειτουργεί ως ανάσχεση σε κύματα προσφύγων και πληθυσμούς που αναμένουν να περάσουν το Αιγαίο προς την Γη της Επαγγελίας. Οι νυν συγκυρίες ανά την υφήλιο μέχρι στιγμής δημιουργούν προοπτική εκρηκτικής εξέλιξης σε Μεσανατολικό (όπου ήδη δοκιμάζεται άγρια σε Ιράκ και Συρία εδώ και αρκετά χρόνια) και φυσικά στο Αιγαίο, λόγω Ενεργειακών πηγών κυρίως.
Ολοένα και περισσότερο, η Τουρκία, θεωρείται μέρος της Μέσης Ανατολής και όχι χώρα που εγγυάται την ασφάλεια στην περιοχή. Η φράση «Πακιστανοποίηση της Τουρκίας», παρατηρείται ιδίως στο πλαίσιο των σχέσεων της Τουρκίας με τζιχαντιστές στη Συρία. Η Πακιστανοποίηση της Τουρκίας αναφέρεται στην αύξηση της ικανότητας των εξτρεμιστικών ομάδων (που πολλές φορές υποστηρίζονται από την Τουρκία) να εξάγουν βία στα σύνορα της Τουρκίας. Κυρίως, οι συνέπειες τέτοιων εξελίξεων δεν παραμένουν μόνο εντός των συνόρων της Τουρκίας. Αντίθετα, παρατηρούμε ότι μια τέτοια χώρα γίνεται γόνιμο έδαφος της ριζοσπαστικοποίησης με επεκτατικές βλέψεις και τελικά υπονομεύει τις γειτονικές χώρες.
Στην καθημερινότητα λοιπόν, βλέπουμε πως η Τουρκία στην εισβολή της σε Μοσούλη-Ιράκ και Συρία απώλεσε τους ΑΝΣΚ που είχε θέσει, πρωτίστως λόγω ΗΠΑ και Ρωσίας. Η προσπάθειά της να ενταχθεί στις συνειδήσεις χωρών του ΝΑΤΟ και Μ. Ανατολής πως πολεμά την τρομοκρατία απέτυχε, καθώς οι δράσεις της ήταν η εδραίωση σε τμήματα των χωρών αυτών με απώτερο στόχο την εγκαθίδρυση στρατού στα τμήματα αυτά και προσάρτηση αυτών στην τουρκική σφαίρα επιρροής και γεωγραφίας. Φυσικά, οι υπερδυνάμεις δεν ευλόγησαν το σενάριο αυτό και ήδη μετρούνται αρκετές τουρκικές απώλειες σε προσωπικό και σε πολλά άρματα μάχης, ΤΟΜΠ και λοιπός εξοπλισμός.
Δεδομένου πως το γόητρο του Ισλάμ στην Τουρκία έχει πληγεί πολλαπλώς, βλέπε πραξικόπημα, προστασία Γκιουλέν από ΗΠΑ, ξήλωμα Ενόπλων Δυνάμεων- καθηγητών Πανεπιστημίων, κατάρρευση σχεδίων σε Ιράκ και Συρία, Κουρδικές επιτυχίες σε δολιοφθορές εντός τουρκικών πόλεων, κ.α., η χύτρα της πολιτικής στην γείτονα έχει φτάσει σε σημείο εκρήξεως αφού το σημείο βρασμού στο εσωτερικό της χώρας, έχει πια υπερβεί τον χρόνο ανοχής. Η βαλβίδα εκτόνωσης δεν μπορεί πλέον να παραμείνει γυρισμένη προς Ανατολάς.
Επομένως, την παρούσα χρονική στιγμή που οι Η.Π.Α. περνούν σε νέα τροχιά διακυβέρνησης αλλά και σε νέα τροχιά ενδεχομένως διπλωματικών-στρατιωτικών επιλογών και συμμαχιών καθώς και η βαρύνουσα προβολή της Ρωσικής ισχύος που δεν δείχνει να ευνοεί παρουσία σε πολλούς παίκτες στην Συριακή σκακιέρα παρά μόνο στην Κινεζική και Ιρανική πλευρά, δίνει ΜΟΝΑΔΙΚΗ επιλογή πλέον, εναλλακτικών κινήσεων στην Τουρκία. ΜΟΝΑΔΙΚΗ λέγοντας, δεν εννοούμε την υπέροχη συγκυρία αλλά τον ΜΟΝΟ στόχο με τα ανάλογα οφέλη για τον νικητή, τον οποίο ΠΡΕΠΕΙ η Τουρκία να πλήξει και να νικήσει.
Η Ελλάδα την παρούσα περίοδο περνά στον έκτο χρόνο οικονομικής δουλείας με ότι αυτό συνεπάγεται για την διάρθρωση και την συνοχή ενός Κράτους και Έθνους. Οι δείκτες οικονομίας επηρεασμένοι αρνητικά δεν αποδίδουν τα δέοντα σε μια σειρά από βασικές ανάγκες μιας χώρας. Τομέας Υγεία, τομέας Εκπαίδευση, τομέας Άμυνα, τομέας Κοινωνική Ασφάλεια, τομέας Δημόσιες Υπηρεσίες, βρίσκονται σε ύφεση. Αν προσθέσουμε και την φιλοξενία στην χώρα μας άνω των 70.000 μεταναστών και προσφύγων τότε είναι αντιληπτές οι δυσκολίες επιβίωσης μιας χώρας στα πρόθυρα οικονομικής κατάρρευσης. Αυτός λοιπόν ο στόχος έχει προεπιλεγεί ήδη από την γείτονα και προχωρά με μαθηματική ακρίβεια –ίσως όχι εσκεμμένα από πλευράς χρόνου αυτή τη φορά- για να εκτονωθεί το αίσθημα του τουρκικού λαού αφενός σε έναν νέο πόλεμο και όχι στο εσωτερικό μιας χώρας υπό δικτατορία και με συνεχείς ήττες στο εξωτερικό και εσωτερικό και αφετέρου εκτόνωση των τουρκικών πολιτικών και στρατιωτικών δυνάμεων που έχουν επιβιώσει από ένα πραξικόπημα πρόσφατο ενός ηγέτη ο οποίος φανερά πια προβαίνει σε συγκέντρωση πολιτικής ισχύος στο πρόσωπο του ως νέος χαλίφης.
Το θέμα «Κύπρος» ως πρώτο στην ατζέντα και με την προσωπική παρουσία του κ. Ερντογάν στην 5μερή διάσκεψη που θα γίνει τον Ιανουάριο στη Γενεύη για το Κυπριακό, δείχνει την σημασία που έχει για την τουρκική διπλωματία. Σε περίπτωση που οι συνομιλίες οδεύσουν προς ναυάγιο της τουρκικής εξόφθαλμα εχθρικής πολιτικής, τότε οι εξελίξεις θα λάβουν την μορφή χιονοστιβάδας εις βάρος της χώρας μας από πλευράς Άγκυρας.
Κύπρος-Αιγαίο-νησίδες Δωδεκανήσων, εκεί δείχνει να χτυπά το βέλος του εχθρού βάση Ενεργειακών και οικονομικών οφελών. Η συνεχής επαγρύπνηση και ευαισθητοποίηση όσο το δυνατόν περισσοτέρων υπευθύνων πολιτών στα Εθνικά Θέματα, από πλευράς μας θα βοηθήσει στην εμπέδωση κλίματος Εθνικού Φρονήματος στο εσωτερικό αφού εάν όλα αφεθούν στον αυτόματο πιλότο είναι σίγουρο πως οποιαδήποτε χώρα μπορεί να καταρρεύσει εξαιτίας ενός πανικού σε ενδεχόμενο σύρραξης πλέον και όχι ενός απλού θερμού επεισοδίου. Οι συμμαχίες δεν θα υπερασπιστούν την εδαφική ακεραιότητα κανενός. Ο νικητής θα επηρεάσει τις εξελίξεις και το μέλλον του.
Η παρούσα ανάλυση πρωτοδημοσιεύτηκε στο terrorism.gr