Ελληνικά
Γράφει η Κατερίνα Γενετζάκη, Αναλύτρια ΚΕΔΙΣΑ
Οι διεθνείς διαφορές μεταξύ των κρατών, είτε είναι νομικές, είτε πολιτικές, δεν πρέπει να θέτουν σε κίνδυνο την ειρήνη και την ασφάλεια του διεθνούς συστήματος. Ο πόλεμος, ως μέσο επίλυσης διαφορών, δεν επιτρέπεται από τον καταστατικό χάρτη Ηνωμένων Εθνών. Στο άρθρο 2 παράγραφος 3 του καταστατικού χάρτη ΗΕ αναφέρεται ότι τα μέλη θα ρυθμίζουν τις διαφορές τους με ειρηνικά μέσα, όπως επίσης και στο άρθρο 33 προβάλλονται οι διαδικασίες που μπορούν να ακολουθήσουν τα κράτη για την επίλυση διαφορών. Τα μέσα που αναφέρονται είναι τα ακόλουθα: α) Διαπραγμάτευση, β) Έρευνα, γ)Μεσολάβηση, δ) Συνδιαλλαγή, ε) Διαιτησία, στ) Δικαστικός διακανονισμός και ζ) προσφυγή σε τοπικούς οργανισμούς ή συμφωνίες καθώς και η) άλλα μέσα της επιλογής τους. Στις διεθνείς σχέσεις τα κράτη είναι κυρίαρχα και αποτελούν πρωτογενή υποκείμενα του διεθνούς δικαίου, πράγμα που σημαίνει ότι πρέπει να υπάρχει συγκατάθεση όλων των μερών, που βρίσκονται σε μια διαφορά, ώστε να καταστεί δυνατή η επίλυση με τις διαδικασίες του άρθρου 33 του χάρτη ΗΕ.
